“Anlamıyorum. Oyun nerede bitiyor, hayat nerede başlıyor, hiç anlamıyorum.”
Sayfa 90
“Çok ağlıyor.”
“Ağlasın, iyi gelir. Yoksa yüreği parçalanır. Büyük üzüntüler gözyaşalarında yaşar.”
Sayfa 73
Keşke sen ben olsan ;
Seni sevmenin ne kadar zor olduğunu anlasan,
Keşke ben sen olsam ;
Bu kadar sevilmenin tadını çıkarsam.
Okur Takip Önerileri
“ Kendi dünyamızda yabancılar gibiyiz,
Ya çok erken ya çok geç doğmadık mı sevgilim?”
Mesela neden senin odanda duran, sen sandalyende ya da çalışma masanda otururken, uzanırken, ya da uyurken, seni bütünüyle gören mutlu bir dolap değilim? Neden değilim?
“ Bir odanın kapısını kapatıp yalnız kalmak, her zaman hayatımın en güzel şeylerinden biri olmuştur.”
“ Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde, fakat her şeyden habersiz, yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğrettin.”
Müziksiz bir hayat hata olurdu.
Yaşamak, acı çekmektir. Hayatta kalmak ise, bu acıda bir anlam bulmaktır.
Sayfa 11
Sena tekrar paylaştı.
"Aramızdaki temel fark ne, biliyor musun? Sen insanlara baktığın zaman üniformalar, bayraklar ve din görüyorsun!"
"Peki, sen ne görüyorsun bakalım?"
"İnsan, sadece insan. Seven, acı çeken, acıkan, üşüyen, korkan bir insan."
Sena tekrar paylaştı.
“Daha çok anlat” dedim.
“Hoşuna gidiyor mu?”
“Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“Gider gibi yaparız.”
