Biz güdülen, ikna edilen, kandırılan, çaresiz, zavallı, işe yaramaz ya da birilerinin kullandığı birileri olmak istemiyorsak kitaplarla ilişkimizi sıkı tutucaz.
—Murat Menteş
Değişim, değişim, değişim… Ama önce kendimizden başlayan bir değişim!
-Bize yalan söylenilmesini istemiyorsak, önce biz dürüst olmalıyız.
-Dinlenmek istiyorsak, dinlemeyi başarmalıyız.
-Saygı görmek istiyorsak, saygılı olmalıyız.
-Sevilmek istiyorsak, önce biz sevebilmeliyiz.
Bir şeyler için, bir günah keçisi bulmak çok kolay. Ama önemli olan, sorumluluk alıp, yapılması gereken neyse onu yapabilmektir. Etrafınızı saran karanlık sizin gölgenizdir, bir başkasının ya da bir başka şeyin değil.
Değişime açık olmamak, kendimizi karanlık bir odaya kilitleyip, sonra da ışığın varlığını inkâr etmek gibidir. Ancak, ışık her yerdedir ve karanlık sadece kendimizi hapsettiğimiz o odadadır. Bu durumda yapabileceğimiz en güzel şey, duaların gücüne inanmak ve “Allah’ım, bana değiştiremeyeceğim şeyleri kabul edebilmem için huzur, değiştirebileceğim şeyleri değiştirmem için cesaret ve aralarındaki farkı anlayabilmem için akıl ver” diyebilmektir.
Türk ulusu insanlık yarası almıştır. Türk ulusu, hele bunca hastalıklardan aldığı bu insanlık yarasını tedavi etmezse ölür. Ya da sakat kalır. Ya da onurlu bir millet olarak dünyadaki yerini uzun bir süre koruyamaz. Biz, şu anda Avrupanın, hatta dünyanın hasta adamı olaraktan yaşamımızı sürdürmek istemiyorsak, insanlık lekesinin en hafifinden alnımızda balkımasını istemiyorsak, işkencenin üstüne yürümeliyiz.
Okumak!
Hayat , biyolojik bir zorunluluğu yaşamaktan öte yaptıklarımızın toplamıdır. Eğer bir hayat edinmek istiyorsak ya da edindiğimiz bu hayatın figüranı olmak istemiyorsak mutlaka okumalıyız. Okumak bize yaşamak istediğimiz hayatları armağan eder. İnsan hayatı okuması gereken kitapların yanında çok ama çok kısadır. (Mehmet Eroğlu )
Edebiyat, hayallerine sadakatini yitirmemiş ve inanmış insanların uğraşıdır. Hayallerimizi yitirmek istemiyorsak, safları sıklaştırmak zorundayız. Okur ve yazar, yani o "üç-beş kişi" birbirinin soluğunu hissedebilmeli. "Ben yaşıyorum. Ya sen?" diyebilmeliyiz birbirimize...
"Özgür bir Kürdistan tohumu ekiyorum. Onu geliştirip büyütün"
Yalnızca bir dakika durup düşünün. Yukarıdaki tümceyi kim söylemiş olabilir? Apo mu? Aklınıza hemen Apo geldiyse, aslında bir bakıma başarılı oldular demektir. Görünen düşmana karşı Türk’ün savaşması zor olmaz.
Ama saf Türk halkının görünmeyen sinsi düşmana karşı
Son iki yıldır gördüklerimden sonra, hiçbir doğruluğun, doğrudan doğruya ya da dolayısıyla, bir adamı öldürtmeye hakkı olacağını kabul edemeyeceğimi söylediğim bir gün, düşüncelerine zaman zaman saygı duyduğum bazı kimseler, benim bir ütopyada yaşadığımı söylediler. Dediler ki, her siyasal doğruluk er geç öldürmek zorunda kalır. İnsan ya bu
Edebiyat, hayallerine sadakatine yitirmemiş ve inanmış insanların uğraşıdır.
Hayallerimizi yitirmek istemiyorsak safları sıklaştırmak zorundayız.
Okur ve yazar yani o üç beş kişi birbirinin soluğunu hissedebilmeli." Ben yaşıyorum, ya sen?" diye bilmeliyiz birbirimize.
undefined
Edebiyat, hayallerine sadakatini yitirmemiş ve inanmış insanların uğraşıdır. Hayallerimizi yitirmek istemiyorsak, safları sıklaştırmak zorundayız. Okur ve yazar, yani o ‘üç-beş kişi’ birbirinin soluğunu hissedebilmeli. ‘Ben yaşıyorum. Ya sen?’ diyebilmeliyiz birbirimize.
Sayfa 122 - Timaş Yayınları - 5. BaskıKitabı okudu
