"Artık özgür olduğumu düşünüyordum. Gözlerimi kapatıp yalnızca ne kadar özgür olduğumu düşündüm. Oysa özgür olmanın ne anlam ifade ettiğini henüz tam olarak anlayabilmiş değildim. Anlayabildigim tek şey artık yalnız olduğumdu. Pusulası ve haritası olmayan bir gezgin gibi. Özgür olmanın anlamı bu muydu? Bunu bile tam olarak anlayabilmiş değilim."
Unutulmuş gibiyim ben. Ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki, nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim.
Belki de yalnızlıktan
Daha fazla bir şey bu
Unuttum ben kendimi de Stepan.
Bilmem ki nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim...
"Hayat Bir Mide Bulantısıdır!"
Ruhum canımı
yakıyor!
...
Uyanık uyuduğumuz,rüyasız bir uykudur unutmak!
...
Hayat,gereksiz bir ilaç gibi midemi bulandırır!
...
Kendimle ilgili net bir fikrim yok;hatta,fikir sahibi olmama fikrinden bile yoksunum.
Kendime dair bilincimin bir göçebesiyim!
...
En çok acı çekebilme hastalığı yüzünden acı çekiyorum.
Arzulamadığım bir
şeyin
Can Yayınevi
Yalnız kalmak, terk edilmek, unutulmak... Bunların hangisinden
daha çok korkuyorum? Belki de unutulmak en kötüsü.
Yalnız kaldığımda bir yerlerde birinin beni düşündüğünü hayal ederim hep terk edildiğimde özlendiğimi, o kişinin yaptığından pişman olduğunu hayal edebilirim.
Unutulduğumda ise hayal edecek hiçbir şey bulamam.
Sanki bu dünyada hiç var olmamışım gibi... En kötüsü de beni unutan kişiye öfkelenmem söz konusu bile olamaz, çünkü o bunu bilerek yapmamıştır ki.
Fournier'den haber var mı?
Yok.
Adı pek duyulmaz oldu.
Ölmüş olmasın.
Haberimiz olurdu.
Emin değilim.
Gerçekle yüzleşmem gerekiyor.
Artık şunu kabul etme zamanım geldi: Ben unutulmaz değilim. Bundan yetmiş yıl önce bir mağazada unutuldum.
Sayfa 133Kitabı okudu
Yatağın başucundaki dolaptan bir deste kâğıt aldı.
Ortalık henüz tamamen kararmamış olduğu halde perdeleri kapadı ve lambayı yaktı, masanın başına geçerek, kurşunkalemiyle ve acele acele yazmaya başladı:
"Ömer! Seni bırakıp gidiyorum. Bunun bana ne kadar acı geleceğini, hayatta senden başka hiç kimsem olmadığını bilirsin... Senin de benden
Sayfa 227 - YAPI KREDİ YAYINLARIKitabı okudu
Birinin benimle konuşmasını o kadar çok istiyorum ki saati söyleyen telefon servisinin numarasını çevirmeye bile hazırım.
Sayfa 20 - YkyKitabı okudu
Bilmem ki, nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim.
Unutulmuş gibiyim ben. Ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim
Belki de yalnızlıktan
Daha fazla bir şey bu
Sayfa 330 - Yapı Kredi Yayınları, Tragedyalar VKitabı okudu
Tragedyalar V
Unutulmuş gibiyim ben. Ve insan
Bir bakıma unutulmuş gibidir
Bilmem ki, nasıl anlatmalı, yalnız bile değilim
Belki de yalnızlıktan
Daha fazla bir şey bu
Unuttum ben kendimi de Stepan.
Sayfa 330Kitabı okudu