Dedi ki: (92)
— Kaygılarımızdan hiçbirini başımızdan savamayacağız; çünkü sebepleri dışımızda değil, kendimizdedir. Zihnimiz öyle düzenlenmiştir ki, her şey onu sarar ve ancak yalnızlıkla biraz huzura kavuşur; o zaman da Allah düşüncesi onu tasalandırır.
Varlık ve OluşKitabı okuyor
Seninle Kardeş Değiliz
Bunca yalnızlıklar, bunca yokluklar benim işim değil
Bu çirkinliği ben yaratmadım
Ne de bu kahpe güzellikleri
Bende sevmediğin ne varsa senden türedi
Şu karanlık bakışlar
Şu ellerimin pisliği
Şu dudaklarımdan çıkan iğrenç sözler
Besbelli senin eserin
Ne buldumsa sende buldum kötülükten yana
Ne öğrendimse senden öğrendim
Seni sevdikten sonra başladım yaşamaya
Sayfa 36
Aşk acısı çekenlere gelsin :)))
Ha, bir de; hani dua ediyordun, ''hayırlısı olsun Rabbim'' diye. ''Hayırlısı değilse olmasın'' diye geceleri kalkıp yalvarıyordun O'na. Bak, olmadı işte. Niye teslim olmuyorsun. Yaratıcın duanı kabul etti işte. Hayırlısı değilmiş ki, olmadı. Fuzuli şekilde neden O'nun işine karışıyorsun.
Kalbini rahat bırak...
Kolay olmayacak elbet üzüleceğim
Mutlaka bir iz bırakacak
Belki de çocuk gibi sana küseceğim
Seneler sonra utanarak
Dokunup birer birer sevdiğin eşyalara
Hatta belki ağlayacağım
Acı çektiğim doğru ama sen bana bakma
Ne olursa olsun seni unutacağım
Seni sevdiğimi unut
Sevişmelerimiz yalan
Unut, beni de her yalan gibi unut
O sevgiler ki yoktular
Onlar ümitlerimizdi
Ne ümitler yaşlandı gel zaman git zaman
Ayrıldığımızı unut
Yalnızlıklar zaten yalan
Unut, beni de her yalan gibi unut
Sayfa 72 - Unut-1988Kitabı okuyor
Ama acılar ama yalnızlıklar
ama sevdalar yüzündedir insanın..
Her yüzün bir hikayesi vardır...
İçinden acılar yalnızlıklar
Kırılmalar hasretler geçen...
Hep hatırlanacak olan
Gizli bir tarih gibidir insan yüzleri.
Evlenmenin nedeni yalnızlıktan kurtulmaksa, ne elde edilir? Yalnızlığı yalnızlıkla birleştirmekten bir yuva kurulamaz...
bu çağ, o çağ değildir senin bildiğin
yani dağları delen ferhatların çağı
ve uğruna çöller aşılan leylaların çağı
çağ, soğuk iklimler çağıdır
ve gül'ü incitmektir dalında
insanı üzmektir...
ve emek harcamadan tüketilen aşkların,
sevdaların ve sevmelerin çağıdır
gelirse gelir; gelmezse, kendi bilirlerin çağı...
ve bekletmektir sevgiyi
ve çağ sevgili...
kalabalıklar içre derin yalnızlıklardır
yetinmeyi bilmemektir aslında
gel de leyla için çölleri aşmayı
ve aslı için yanmayı göze al şimdi;
bu kirlenmişliğin ortasında...
çarşı pazar satılan duygular karmaşasında
Sayfa 23
Birkaç yıl daha geçsin, koyu bir yalnızlıkla birlikte bastonuna dayanmış, titreyen bir yaşlılıkla karşı karşıya kalacaksın. Ondan sonra da umutsuzluk, keder, bezginlik... Bir gün gelip hayal dünyam yerle bir olacak, hayallerim sarı yapraklar gibi bir bir dökülecek…
Sayfa 64 - İletişimKitabı okuyor
Sevmek gibi, aşk gibi, dostluk gibi bir ihtiyaçtı yalnızlık. Kişinin kendisini okumasıydı yalnızlık. Okudukça da kendi olmasıydı. Sessiz bir feryattı, yanaklardan hissettiği bir arınmaydı, ruhun guslü gibiydi yalnızlık. Yıkanmalıydı ruhlar, tövbeyle arınmalıydı, yalnızlıkla kalan ruhlar.
(...)
Keşke insanların yalnızlık zamanları olsaydı. Keşke her evde yalnızlık odası olsa, yalnızlık günü kutlansa, belki o zaman insanlar, gerçekten vicdanını devreye sokar ve gerçekten yürekler konuşmaya başlardı.
Sayfa 133Kitabı okudu
...ve gecenin yalnızlıkları başladı mı yalnız insanlar için ürkünç olduğunu biliyorum.
Sayfa 245Kitabı okudu
“Ölü bir kirpi oluyordum, dikenleri yıldızlar ve yalnızlıkla kıvrılan. Soyumun küskünlüğünü hazırlıyordum, bir kez daha oralarda gezinmeyecek olan kardeşlerimin iyicil adımlarını, daha şimdiden saptırıyordum. Sen de ölüyordun ön-bilisinde, ağlatıyla giyinecek sonuçları.
Şimdi ölü bir kirpiyim.
Sen, ölü bir insan.”
Sayfa 35 - EverestKitabı okudu
Çok Anlamlı Olabilirdi
Çok anlamlı olabilirdi: tükenmekteyiz,
gitmek zorundayız, çağrılmadan geliriz.
Ama konuşmak ve anlaşamamak,
ve bir an bile kavuşamayan ellerimiz,
Yıkmakta bunca şeyi: kalıcı değiliz.
İlk adımlarımızı korkutur yabancı işaretler,
bir çarpı işareti parçalar bakışmaları,
istenen, yalnızlıklarda eriyip gitmemiz.
Sayfa 21Kitabı okuyor
