Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Düşler - Histeri Üzerine
_Düşler, bilinçaltına giden kraliyet yoludur. Freud _Düşlerde akıl hastalarının yaşadıklarını yaşarız. Wundt _Deli, uyanık bir düş görendir. Düşler bize, gizli doğamızı göstermek ve ne olduğumuzu değil, eğer başka bicimde yetiştirilseydik ne olabileceğimizi ortaya koymak için vardır. Kant _Düşte insanın gerçek karakteri ortaya çıkar. Düşler, kısa
Umarım tam tamam olur…
Yarım kalmış cümlelerim var. Bir eksikliğim var, Seni anlatamıyorum. Bir sözüm var, Bir de yokluğun, Bir kırılganlık, Bir de hasret, Bir yolculuk var,
Reklam
Peki sanat dediğimiz şey tam olarak nedir? Tanımlaması basit bir şey değil, orası kesin. Her türlü olguyu basitleştirmeye çalışan insanların bağırışları arasında onun ne olduğunu ifade etmek daha da güçtür. Dâhilerden hem olağanüstü olmaları ve münzevi bir yaşam sürmeleri hem de herkese benzemeleri beklenir. Hakikatse maalesef çok daha karmaşıktır. Balzac'ın, "Deha herkese benzer fakat kimse ona benzemez," cümlesi bu durumu çok iyi özetler: Bu, gerçeklik olmadan hiçe dönüşen ve aynı şekilde gerçekliğin onsuz değerini yitirdiği sanat için de geçerlidir. Öyleyse sanat gerçeklikten nasıl vazgeçebilir ya da ona nasıl boyun eğebilir? Sanatçı nasıl işleyeceği konuyu seçiyorsa, işlediği konu da onu seçer. Sanat da bir bakıma dünyada yarım kalmış, geçip giden şeylere karşı bir başkaldırıştır: Onun yegâne amacı, duygularının kaynağını oluşturduğu için korumak zorunda olduğu gerçekliğe farklı bir biçim kazandırmaktır. Bu bağlamda hepimiz gerçekçi olduğumuz gibi, kimse gerçekçi değildir. Sanat ne topyekûn bir yadsıma ne de olan şeyleri bütünüyle kabullenmektir. O aynı anda hem bir yadsıma hem de bir kabullenmedir ve bu yüzden sürekli yenilenen bir kalp kırıklığına benzer. Sanatçının, kendini içinde bulduğu bu belirsizlik asla sona ermez. Gerçekliği reddedememekle birlikte bu gerçekliğin yarım kalmışlığı sonsuza dek süreceğinden ona her daim karşı çıkmak durumundadır.
14 Aralık 1957 tarihli konferans
İnsanın yüreği anasının, babasının yarım kalmış hayalleri, atalarının hüzünleri, kalp kırıklıkları, kayıpları tarafından işgal edilebilir miydi acaba?
"Ya sefere çıkılacak ya da seferden dönülecek. Hayat uzun bir bekleyişti. Aşk uzun bir bekleyişti. Gençlik uzun bir bekleyişti. Sevgili, cephelerden mektuplar yollayan, başucundaki resimdi. Başucundaki resim, eksik kalmış kavuşmalardı. Kavuşmalar, bahçe taşlarında duymayı umduğu ayak sesleriydi. Hep çerçeveden çıkarak onu kollarına alan bir genç adam, gümbürtüsü kulağına gelen kalp atışları, dizlerinin kesilmesi, akıp akıp gitmeleri, büyük dalgalarla kıyılara vurmaları, içinde şırıl şırıl akan nehirler ve her seferinde yarım kalan bir rüya gibi, doyulmamış eksik bir tat..."
Sayfa 8 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Bir Yaz Aşkı İçin Ağıt
Siz, su kadar yalnız değildiniz Bir gece tüm gövdenizle kapalı gözlerime eğildiniz Nane kokan ellerimi tarçın kokan ellerinize değdirdiğimde Bilinen hikâyelerin sonlarındaki aralık kapılar kapandı Gözlerim size birer kapıydı onlar da kapandı Öyle bir andı ki geceyi ortadan ikiye bölen aşkları unutturdu Uzun yaz mevsimine sığmayan temmuzdan dudaklarınızda İzahı zor/anlaşılması imkânsız, geride kalmış eski bir tanrı Islak bir dağ gibi yatıyordunuz ya yanımda gibi o, her gidecek olanın yatağında gibi buruşuk aklımda gibi sanki daha şimdi doğmuş sanat akımları gibi veya büyük çöllerde birdenbire alev alan kasırga gibi bir şeyler - söylendi durdu kendi kendine aşağıda deniz Siz, su kadar yalnız değildiniz Bir gece tüm gölgenizle ömrümün önüne geçtiniz Deniz başıma gelecekleri ta en başından biliyordu Çünkü hüzün serbest yüzerken yeni fiiller üretiyoruz Mesela kalp ne ihtişamlı bir fiil Çekim eki sevdalarla göreve çağrılıyor sevgililer O gece cümle içinde kullandım sizi ilk ve son kez Siz, yarım cümlemdeki zarif, güzel kelimelerden ibarettiniz
Reklam
Zorunda kalırsanız koca hayatınızı tek bir bavula sığdırabilirsiniz. Gerçekten neye ihtiyacınız olduğunu kendinize sorarsanız sonucun hiç de hayal ettiğiniz şekilde olmadığını göreceksiniz: Yarım kalmış işlerinizi, faturaları ve günlük takviminizi anında bir kenara atacaksınız ki yağmurlu havalarda girdiğiniz kalın pijamalara, çocuğunuzun hediye ettiği kalp şeklindeki taşa ve ilk âşık olduğunuz günlerde okuduğunuz için her nisan ayında yeniden elinize aldığınız yıpranmış romana yer açılsın. Anlarsınız ki asıl önemli olan bunca yıldır biriktirdikleri biz değil, yanınızda taşıyabileceğiniz birkaç şeydir.
Eski şef sağlam bir adamdı. Vaktiyle kalp krizi, beyin sarsıntısı geçirmiş, evsiz kalmış, bitap düşmüş, çok felaketler atlatmış, hepsine de çelik gibi iradesi ve yarım aklıyla göğüs germişti.
Hayat uzun bir bekleyişti. Aşk uzun bir bekleyişti. Gençlik uzun bir bekleyişti. Sevgili, cephelerden mektuplar yollayan, başucundaki resimdi. Başucundaki resim, eksik kalmış kavuşmalardı. Kavuşmalar, bahçe taşlarında duymayı umduğu ayak sesleriydi. Hep çerçeveden çıkarak onu kollarına alan bir genç adam, gümbürtüsü kulağına gelen kalp atışları, dizlerinin kesilmesi, akıp akıp gitmeleri, büyük dalgalarla kıyılara vurmaları, içinde şırıl şırıl akan nehirler ve her seferinde yarım kalan bir rüya gibi, doyulmamış eksik bir tad...
77 öğeden 11 ile 20 arasındakiler gösteriliyor.