Lev Tolstoy’un Anna Karanina romanı şöyle başlar; “Bütün mutluluklar birbirine benzer fakat, mutsuzluğun kendine has bir hikayesi vardır.” Mutsuzluğun kendi zatında uzun, lirik bir hikayesi vardır. Yaşayanlar bilir.
Geceleri battaniyesiz yatmanın ne demek olduğunu ancak yaşayanlar bilir.
Sayfa 124Kitabı okudu
Aslında, şimdiye kadar kim bilir kaç kere öldüm?
•••
Çünkü yaşayanlar bilir. Aşk ve gurur hep yan yanadır gerçek hayatta.
•••
Şimdiye kadar kim bilir kaç kere öldüm?
Sayfa 53Kitabı okudu
Yaşayanlar iyi bilir, yaşamak
Bir altın fesleğeni kanatmaktır biraz
Sayfa 659Kitabı okudu
Bütün mutluluklar birbirine benzer fakat; mutsuzluğun kendine has bir hikayesi vardır. Mutsuzluğun kendi zatında uzun, lirik bir hikayesi vardır. Yaşayanlar bilir.
Aşk nedir?
Sen aşkın ne olduğunu bilir misin adaşım,sen hiç sevdin mi?..
Çoook desene! Sevgilin güzel miydi bari? Belki de seni seviyordu...Ve onu herhalde kucakladın..Geceleri buluşur ve öperdin değil mi ? Bir kadını öpmek hoş şeydir,hele adam genç olursa..
Yahut sevgilin seni sevmiyordu..O zaman ne yaptın? Geceleri ağladın mı ?..Ona sararmış yüzünü
Sayfa 13 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Yalnız Yaşayanlar Bilir
Çok iyi bildiğim o serinlikten sonra, çok iyi bildiğim o hüzün.
Sayfa 47 - Başkomiser NevzatKitabı okudu
