Uyanıyorum, diye düşündü, yeniden dünyaya geliyorum. Ama yine de, sık sık, çuval gibi bir şeyin sırtına ağırlık verdiğini hissediyordu. Bu onun kompleksiydi. Gidip Viyana'da Freud'u bulması mı gerekirdi, bunu soruyordu kendi kendine: Meteliksiz gideceğim, gerekirse yayan yürüyeceğim, ona: Param yok, ama ben bir olguyum, diyeceğim.
Sayfa 136 - Bir Yöneticinin Çocukluğu