“Tabiat Ana, Çanakkale’ deki cömertliğiyle insan ruhunun cimriliğine adeta bir ayna tutarak onu sarsacak kadar ihtişamlıdır. Çeşit çeşit kuşların, böcek, envai türden yılan, kemirgen ve yüzlerce şifalı otun “Olmaz böyle lezzet...” dedirten sebze ve meyvelerin yan yana kaygısızca yaşadığı bu cennette harp etmek ancak insan denen canlı çeşidine mahsus bir kusur, bir büyük zaaf, emsalsiz bir talihsizlik olsa gerektir.”