Her gördüğün çehrede bir ifade,
Zaaf, hüzün belirtisidir.
Bir şehir sanki karşında
Hatıraların arkanda
Kıstırıyorlar seni sokakta
Öldün her köşe başında
İsmin her yıkık duvarda
Anlatıp kaldırımlarda
Kandırıyorlar seni masalla
Kalbin hep aynı çukurda
Bu kalbi gerekirse parçalar elim (hah)
Asla kaçmadan geri, onlar bulmadan beni
Koş gel, bir köşe başında kesilmiş nefesim
Kısılmış sesim, sanki çok yakılmış
Her zekâyı alt edecek bir zaaf bulunur..
Sayfa 247 - Doğan KitapKitabı okudu
Bir günahımız, bir zaafımızı yüzümüze vuran aynı günah ve zaaf ile malul olduğunu bildiğimiz bir insana çıldırıyoruz, isyan ediyoruz. Fakat lekesiz bir insansa, insanlık icabı, yine belki kızıyoruz.
Bir zaaf var içimde, deliliğe çanak tutan,
istediği, kapatmaktır yolumu
ve koparmak beni özgürlüğün kucağından.
Sayfa 75Kitabı okudu
İmam, cemaatten haklarını helâl etmelerini isteyince öyle bir içtenlikle helâl etti ki, duyanlar, yaşlı adamın yüreği koptu sandılar.
Oysa karısını sevdiğini bile bilmiyorlardı. Çünkü sevgiyi itiraf etmeyi "zaaf" sayan bir törenin çocuğuydu. Anlayacağınız standart erkeklerden biriydi.
Sayfa 13 - Nesil YayınlarıKitabı okuyor
Düşünmesem daha iyi. Kadın zaaf demekmiş meğer!
Sayfa 13
Zaaf korkuyu beraberinde getirir, korku insana hata yaptırır.
Sayfa 55Kitabı okuyor
insanlarda zaaf ve acz itibarıyla daima bir nevi çocukluk var, her vakit de şefkate muhtaçtır.
Kendini temiz ve özgür tutabilmek için bir tek tutku edinmişti. Hiçbir şeye el sürmemek. Onlarla sokaklarda karşılaşmak, nefretlerinin bir kötülük etmeye yetmeyişini seyretmek hoşuna gitmişti her zaman. Nedeni de, kendisinin onlara incinebilecek bir zaaf sunmamış olmasıydı.
Hz. Ömer daha sonra "Ey Amr! Bana savaşı anlat!" dedi. Amr şunları söyledi: "Onu içen kimseye tadı acıdır, kim savaşta sabrederse adı kalır, kim zaaf gösterirse yok olur."
Sayfa 436
"Bir insan için zaaftan mahrumiyet de büyük bir zaaf değil midir?"
“Bir insan için zaaftan mahrumiyet de büyük bir zaaf değil midir? Hatta zaafların en büyüğü...”
Sayfa 13Kitabı okuyor