Bu gece bataklıkta yatan bir adam ölür, diye geçirdim içimden. Sonra yıldızlara baktım ve soğuktan donarak ölen bir adamın, yüzünü yıldızlara çevirdiğinde bunca parıltıdan en küçük bir deva ya da merhamet bulamayacak olmasının ne korkunç olduğunu düşündüm.
Sayfa 70
Uzaktan bakıştılar.
İkisinin de yüreği küt küt atıverdi.
Bu nedir?
Bu toprağa düşen tohumdur.
Bir gün gelir yeşerir.
Sayfa 119
Okur Takip Önerileri
İnsanoğlu nasıl acımasız.
"Bul birini sefanı sür."
Kolaydı sanki. O kadar hatırayı ne yapacağız. Her şarkı onu hatırlatıyor.
Sayfa 49
-Ama bizim gibilerin tövbesi tavuk tövbesi sayılır.
-Nasılmış o?
-Tavuk bu ya. Yeridir değildir demez, cırt diye pisler. Sonra pisliğine bakıp; "Ulan bu benim yaptığım iş değil, temiz yeri pisledik, tövbeler olsun bir daha yaparsam" dermiş.
-Ee!...
-E'si. Az sonra tövbeyi unutup yine pislermiş.
Gülüşüyorlar.
- Alışmış kudurmuştan beterdir.
Sayfa 32
İnsanın kendi hayatını doğru düzgün düşünebilmesi için kronolojiyi tavla zarı gibi sallayıp atması gerekiyor.
Kendi fikrimiz diye söylediğimiz şey aslında çoğu zaman başkasından okuduğumuz, duyduğumuz şeyin belleğimizin duvarlarına çarparak gelen bir yankısı.
"Artık dönse ne olur!" diye cevap verdi Can. "Hayatımız bir sinema filmi gibi, bir kere giden hep gidiyor."
Belki bugünlerde şiirden söz etmek de felaketin ortasında sevişmek gibidir.
"Ne zaman geleceksin bir daha?"
"Yakında değil."
"Seni filikaya bindiriyormuşum gibi hissediyorum."
"Böyle söyleme."
"Batıyoruz."
Sayfa 15
Ben bir uzman değilim ama... İsa'nın, 'Beni sevin!' demiş olduğunu hatırlamıyorum. Buna karşılık, 'Birbirinizi sevin!' dediğine eminim.
Sayfa 315
Kimselerin bilmediği şiirler yazdım ve her şeyi terkettim. Beni biçimleyecek, beni istemediğim gibi çizecek her şeyi.
Sayfa 14
"Hasta değilsiniz bir tanem, hiç hasta değilsiniz; çiçek açıyorsunuz, gerçekten çiçek açıyorsunuz; biraz soldunuz, ama yine de çiçek açıyorsunuz."
Sayfa 90
"Bütün sevgiler bir trajedi."
Sayfa 101
