6/7 Eylül olayları yargılamaları, Türkiye tarihinde linç meşruiyetinin resmen - hukuken sorgulandığı tek- veya, en önemli- uğrak olmuştur. Ne var ki bu sorgulama da askeri darbeyle devrilen iktidarı suçlandırma kaygısının gölgesinde kalmış, kalıcı bir kazanıma dönüşememiştir.
Sayfa 34Kitabı okudu
6/7 Eylül boyutlarında bile olsa, işlenen büyük suç saklanır, gizlenir, unutturulmaya, geçiştirilmeye çalışılır.
Zannedilir ki kol kırılmış, yen içinde kalmıştır. Gerçekte kalmaz! Kırılan kol yen içinde kaldığından bakım görmez, bir başka deyişle yara sağalmaz. Bu da zaman içinde zehirlenmeye yol açar, kangrenle neticelenir.
Böyle olduğu için, 6/7 Eylül'ü doğuran karın yenilerine gebe kalmıştır.
1978 yılında Maraş'ta yüz yirmi, 1980'de Çorum'da elli yedi Alevi yurttaşın ölümüyle sonuçlanan mezhep temelli saldırılar bunun örneğidir.
1993 yılında Sivas Madımak Oteli'nde otuz üç Alevi aydının yakılması da 6/7 Eylül Olayları'yla tam anlamıyla hesaplaşılmamış olmasından kaynaklanmıştır.
Türkiye toplumu 1978, 1980, 1993 yılında yaşanan ve Türkiye tarihine yüz kızartıcı birer suç olarak kazınmış bu olaylarla da hesaplaşmasını henüz tam anlamıyla yapmış değildir.
Ne yazık!
(1952'de, Seferberlik Tetkik Kurulu Başkanlığı kuruldu. Bu, "çatı isim" olarak kalmakla birlikte, kısa bir zaman sonra Özel Harp Dairesi adını aldı. ABD, soğuk savaş yıllarında NATO ülkelerinde, özellikle SSCB'ye karşı gizli bir eylem örgütü olarak Gladyo yapılanmalarını örgütledi. Bu bağlamda ÔHD, Türkiye'nin Gladyosu olarak kabul edildi. ÔHD'nin bilinen en önemli eylemleri arasında şunlar yer alıyor: Kıbrıs'ta EOKA'ya karşı Türk Mukavemet Teşkilatı'nın kuruluşu; azınlıklara karşı büyük linç hareketi "6-7 Eylül olayları", "Kanlı 1 Mayıs1977" ve " Maraş katliamı".)
Sayfa 153Kitabı okudu
Kitabı kapatıp bir an düşündüm: Almanya'nın Yüksek enflasyonun, kırılan milli gururun ve yüksek işsizliğin bedeli bu olmuştu işte: İkinci Dünya Savaşı ve 50 milyon ölü. Sonra, bizdeki 6-7 Eylül olayları aklıma geldi. Sanki daha yeni yaşanmış gibi birden ürperdim. Nazilerin “Yahudilerden alışveriş yapmayın” diyerek dükkânları ve evleri işaretlemeleri gibi, Beyoğlu’ndaki işaretlemeler... Biz ucuz atlatmıştık.
6-7 Eylül Olayları beni oldukça üzmüş ve sarsmış bir hadisedir. Birkaç gün okula gidemedim o dönemde.
İnkılâp Kitabevi İstanbul, 2022Kitabı okudu
6- 7 Eylül Olayları
Babama baktım gözlerinden yaşlar akıyordu. Bu iş büyük bir tezgâhtı. Bunu kimin yaptığı hakkında herhangi bir yorum yapmayacağım.
Sayfa 32 - İnkılâp Kitabevi İstanbul, 2022Kitabı okudu
6- 7 Eylül Olayları
Hiç unutmuyorum 18.45 makinesiydi. 21.00'de eve geldik. Yemek yedik, Ada Palas Apartmanı'nın birinci katında oturuyorduk. Altımızda Macar bir terzinin terzihanesi, yanında da Bay Petro'nun bakkal dükkânı vardı. Gece yarısı bir güruh ellerinde sopalarla geldiler ve camları kırmaya başladılar.
İnkılâp Kitabevi İstanbul, 2022Kitabı okudu
Çaresizlik ve utanç en çok güngörmüş İstanbulluları sarstı. Dükkânı yağmalanan berber veya bakkal komşularını sessizce ziyaret ediyorlardı. Güçleri yetenler komşunun tezgâhını yeniden kurmak için para topladılar. Bir kısım esnafın zararı devlet tarafından tazmin edildi; fatura ibraz edeme yenlerinki eksik tazmin edildi. 6-7 Eylül olayları sırasında kan dökülmüş değildir. Ama sokağı kaplayan hava sadece hedef kitle Rumları değil herkesi, Müslüman Türkleri bile dehşete düşürmüştür.
Sayfa 132
Görünüşte fırtına kopartacak bir gerilim ve çatışma yoktu. Komşuluk ilişkileri sıcaktı. Yüz yüze ilişkide hakaretten kaçınılır, gruplar hakkındaki kanaat dedikoduya bırakılırdı. Ne açık bir anti-semitizm veya anti-Helenizm ne de cemaatlerin kendi aralarında naklettiği 1915 olayları dışında açık Ermeni veya Türk karşıtı soykırım propagandası vardı. 6-7 Eylül hadiseleri bir katliam değil, bir yağma olarak tarihe geçmiştir. Başlatanlar yağmacı değildi. Hükümetin ilkel bir yaklaşımla bu işi bir politika aracı olarak düşündüğü anlaşılıyor ama işin nereye varacağını hesaplayamadıkları açıktı.
Dahası 1960'dan sonra Yassıada mahkemelerinde bu yüzden yargılanıp mahkûm edilen yönetici ve memurların hangisinin ne kadar sorumlu olduğu da saptanmış değildir. İsim ve cisimle belgelenmeyen bir iddia olarak; olayları başlatan küçük grupların Balkan devletlerinin zulmünden kaçıp gelenler olduğu çok tekrarlanıyor. Tertipçi grup bir müddet sonra arkalarına takılan yağmacıların karaltısından korkup çekilmiş olmalı. Doğrusu Balkan ülkelerinde bu tip olaylar sıkça görülürdü ve hedef kitle oranın Müslümanlarıydı. Ne var ki sırf bu nedenle Balkan tipi küçük ülke şovenizminin Türkiye'ye yakışmayacağı açıktı.
6-7 Eylül olayları
Samatya'nın Müslüman Türk ahalisi ise yağmacıları mahallelerine uğratmamış.
Sayfa 129
6/7 Eylül boyutlarında bile olsa, işlenen büyük suç saklanır, gizlenir, unutturulmaya, geçiştirilmeye çalışılır.
Zannedilirki kol kırılmış, yen içinde kalmıştır. Gerçekte kalmaz!
Kırılan kol yen içinde kaldığından bakım görmez, bir başka deyişle yara sağlamaz.
Bu da zaman içinde zehirlenmeye yol açar, kangrenle neticelenir.
Böyle olduğu için, 6/7 Eylül’ü doğuran karın yenilerine gebe kalmıştır.
1978 yılında Maraş’ta yüz yirmi ,1980’de Çorum’da elli yedi Alevi yurttaş’ın ölümüyle sonuçlanan mezhep temelli saldırılar bunun örneğidir. 1993 yılında Sivas Madımak Oteli’nde otuz üç Alevi Aydın’ın yakılması da 6/7 Eylül olayları ile tam anlamıyla hesaplaşılmamış olmasından kaynaklanmıştır.
Türkiye toplumu 1978,1980,1993 yılında yaşanan ve Türkiye tarihine yüz kızartıcı birer suç olarak kazanmış bu olaylarla da hesaplaşması henüz tam anlamıyla yapmış değildir.
Ne yazık!
Sayfa 454Kitabı okudu
6-7 Eylül olayları
Hükümet bu saldırıların suçunu komünistlere atmaya çalışmış ancak başarılı olamamıştır. Adnan Menderes bu tezi desteklemek amacıyla Amerikalı bir “uzman” bile getirtmiş, uzman ise komünistlerin o kadar güçlü olmaları halinde, dükkanları tahrip etmek yerine devrim yapmayı tercih edeceklerini belirtmiştir.
Sayfa 210Kitabı okudu
“Bu vahşete çanak tutanlar, kaybettiklerimizden daha değerli neyin peşinde olabilirlerdi acaba?”
Sayfa 142 - EdebiyaistKitabı okudu
