Kimse ona sahip çıkmadı. Kimse onun üstüne düşünmedi. Üstüne düşülmesinden çok hoşlanırdı. Bilemediler..
Derdi verenden deva arıyordu.
Hiçbir sonuca ermeksizin sevmekten bezmişti...
Unutursak kanımız kurusun
Çocuk... kalemim kırıldı.
Gönlüm seni kucaklayamamanın, koruyamamanın kanını döküyor.
Çocuk... düştüğün yerden nice iman tohumu filizlenir, ya benim düştüğüm yer?
Senin ayaklarının tozunun dibi bile değil. Öyle dipteyim ki çocuk.
Çıkar haydi beni bu bataktan.
Çocuk... karşıdan bakınca bir iman kal'ası olan çocuk...
Sen bu ümmete tek başına bir ümmet nasıl olunur gösterdin çocuk...
Biz bir senin yüreğin gibi olabilseydik, sen böyle füzeler karşısında dimdik durmak zorunda olmayacaktın...
Çocuk... topunu cennette meleklerle mi oynarsın şimdi.
Bize ne top ne cennet ne ümmetlik... Bize bi gözyaşı bıraktın bir de düştüğümüz yerlerin aynasını...
Oysa aşk, aklın ötesinde, üstündeydi.
Akıl vadisinin ötesindeki dağların zirveleriydi aşkın memleketi.
Varoluşun yüce bir hali, yaşamın zirvesiydi ve çok ender bulunurdu.
Yeni Şiir
Vakit tamam!
Vakit, bu vakit...
Yeter demişem,
Kader demişem;
Bir soluğun ok'una gelmişem...
Asmışam şiirlerimi boynundan da,
Üç tellalın adem elmasından
Labut labut olalı böyle eziyet görmedi …
Not; isim vermeyeceğim sonra sevicileri gidip şikayet ediyor güzelim sanatı :)))
“Bana istediğinizi yasaklayabilirsiniz, ben de yerine getiririm. Ama düşünmemi yasaklayamazsınız”
Sayfa 34 - Can YayınlarıKitabı okuyor
Hissettiği çok büyük bir acıydı.
Sayfa 66Kitabı okuyor
Herkes mahallenin delisini tanır, deli kimseyi tanımaz....
Sayfa 28Kitabı okuyor
Dehamdan başka beyan edecek bir şeyim yok.
Sayfa 21 - Türkiye İş BankasıKitabı okuyor
