Çok önceleri okuduğum, yakın zamanda ise Ankara Devlet Tiyatrolarında izlediğim tiyatro oyunu. Hastalık hastası, Kibarlık budalası, Kadınlar Mektebi gibi bir çok tanınmış oyunu olan yazarın, kendisi de aynı zamanda bir oyuncu. Hatta bir oyununda "Moliere denen herifin de" diyerek kendisine sövdüğü söylenir.
Bu sene gittiğim bir çok tiyatrodan, hatıramda yer alan, yine bir klasik, bu klasik ise Cimri oldu. Oyuncuların doğaçlama yapmasına, doğal olarak yeteneklerini daha serbest sergilemesine imkan sağlayan bir yazım tekniği var. Böylece oyuncular izleyiciyle daha rahat bağ kuruyor, dolayısıyla izleyiciyi oyuna bağlıyor.
Komedya türünün kurucusu olduğu söylenir. Sahnelemeleri genelde abartılı. Doğal bir olayı, insani bir zaafı ya da karakter bozukluğunu ele alıp komediyi bunun üzerine kurar. Cimri de aynı şekilde bir "takıntı" ile başlar, yan hikayecikler, anormal düğümler ve o düğümlerin anormal çözümlenmesi...
“Komedyanın görevi, insanları eğlendirerek düzeltmektir” dediği söylenir. Gerçekten alt metinlerde ince mesajlar verir, kimi zaman tirat şeklinde yaptırır bunu. Çok uzatmadan sevdiğim bir sözüyle bitireyim.
'Life is a tragedy to those who feel and a comedy to those who think.'
