Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Gecem
Gecem
@Gecemshtgl
Biz bir dağdan ‘Allah’ diye bağırırız, o ses diğer dağdan ‘Özgürlük’ diye yankılanır.
☆"Kafkas kartalı Şeyh Şamil"☆
28 Aralık
125 okur puanı
Ekim 2017 tarihinde katıldı
Açıkçası melekler falan olunca daha fantastik bir kitap bekliyordum. Kitabın son 100 sayfasına kadar her şey çok yavaş ilerliyor. Son 100 sayfada ise kitabı elinizden bırakamıyorsunuz. Kitap boyunca sonunu tahmin edebiliyorsunuz. Şaşırtan bir şey yok ama kitabı güzel yapan patch ve nora’nın birbirleri ile atışmaları. Bu tarz kitaplarda konuya heyecan katabilmek için hep salak bir arkadaş vardır bunda da vee var işte o kadar şeye rağmen salak gibi davranıyor bu da kitabı sıkıcı hale getiriyor yine de güzel kitap okuması kolay biraz daha fantastik şeyler katsalarmış daha iyi olabilirmiş.
İskende Pala edebi yönüyle baktığı her olayı dönemiyle birlikte anlatarak bizi her kitabında olduğu gibi bu kitabında da bir tarihi yolculuğa çıkartıyor.İlginç iç içe geçmiş olay örgüleriyle bir anda lale devrinde buluveriyorsunuz kendinizi.Elinize aldığınız filbahri renkli bir lalenin kokusuyla mest olurken bir yandan ardı arkası kesilmeyen macera dolu öykücüklerin tadına varıyorsunuz.Kimi zaman de dilimizin derinliklerinde kalmış hiç gün yüzü görmemiş kelimeleri keşfederek dilimizin bilinmeyen yanlarını öğreniyorsunuz. Unutmadan bütün bunları yaparken Osmanlı nın lale devri içinde yaşanan sevk ü sefatı,lale düşkünlüğü,padişahlerin tutumları,padişah eşlerinin siyasi rolleri,dış siyasetten tutunda daha birçok konuda bilgi edinip tarihin derinliklerinde kayboluyorsunuz. Kısacası okurken çok şey kazanacağınız bir kitap.....
Bir şairi eleştirmek bana saçma gelir... Yüreğimizin teline dokunmaz bazen ama başkaları için çok şey ifade eder mısralar...
Bu kitapla birlikte bir şairi tanıdım,bazı mısralarında istediklerimi buldum bazılarını sevmedim. Bazılarında hızlıca geçtim. Beni derinden etkilediğini söyleyemem ancak farklı bir tınısı olduğu aşikar.
Kitabın sonunda güzel bir söyleşi var. Ve Cemal Süreya'nın güzel bir yazısı...
Orhan veli istanbuldan
Atilla İlhan Paristen
Nazım Hikmet ovadan
Ahmed Arif ise mapushaneden sesleniyor bize
Tıpkı bu şiirde olduğu gibi
Haberin var mı taş duvar?
Demir kapı, kör pencere,
Yastığım, ranzam, zincirim,
Uğrunda ölümlere gidip geldiğim
Zulamdaki mahzun resim.
Görüşmecim yeşil soğan göndermiş
Karanfil kokuyor cigaram
Dağlarına bahar gelmiş memleketimin..
Okur Takip Önerileri
Çevrenizde okuduğunuz tüm gençlik kitaplarında Doğa ve Ediz'in farklı türevlerini bulabilirsiniz. Kurgu da insanın çok ilgisini çekmiyor. Gayet tahmin edilebilinir. Daha ilk sayfasında gelecek kitaplarda ne olacağını söyleyebiliyorsunuz. Yine de kitap boyunca beni en çok rahatsız eden şey Doğa ve Ediz'in aşkı oldu. Bunu düşünen sadece ben miyim bilmiyorum ama benim için o ikisi arasındaki olay kesinlikle aşk değildi. Saplantı, belki... Stockholm sendromu, kesinlikle... Ayrıca Doğa'nın bu kadar güçsüz olması, ona devamlı zarar vermesine rağmen yine de Ediz'e sarılması ve kadın karakter bu kadar gurursuz, zayıf bir şekilde resmedilirken erkek karakterin ilahlaştırılması saçmalıktı. Kitap benim için bol derece de ergenlik ve östrojen hormonu içeriyordu.. Kısacası kalem güzel fakat karakterler çok zayıf.
Kısa yazılar; genellikle kafa karıştırıcı, gülümsetici, bol argolu kısımlardan oluşuyor. Tasvip etmediğim bir yaşam tarzından bahsetse de yazar o kadar içten ve doğal anlatmış ki, hemen benimseyip görmezden geliyorsunuz sizi rahatsız eden kısımları. Ayrıca bu kısımlarda farkında olmadan türlü türlü bilgiler ediniyorsunuz. Yazarın çok yönlülüğü şaşırtıyor insanı.
Anılar kısmı ise genellikle uzun ve insanın içine işleyen kısımlar. Hayatından kesitler sunduğu bölümlere binayen çok büyük bir merak duygusu oluştu içimde, keşke bir biyografi yazsa da yazarın hayatını daha yakından tanıyabilsem dedim. Anne yazıları o kadar etkileyici ki. Bazı bölümlerin direk başlığının altını çizmek zorunda kaldım, zira cümlelere kalem dayanmayacaktı. Beni en derinden etkileyen kısım ise yazarın Beşiktaşlı olma süreci. Sırf bu bölümler için bile okunabilecek bir kitap.
Çok ikilemde kaldığım bir kitap oldu. Beğendim mi, beğenmedim mi? Havada kalan hislerle kapattım kitabın kapağını. Özümsenmesi üzerine bir çay içilmesi gereken bir kitap.
Bir günde bitirdiğim ancak oldukça alıntı yaptığım sevimli ve sempatik kitap :) Ali Lidar ile Z Raporu kitabında tanışmak nasip oldu ve diğer kitaplarını da okuma kararı aldım. Üslubunu, zekasını ve samimiyetini beğendim. Felsefe okuyan insanlarda daha fazla görülmesi beklenen olaylara ve olgulara farklı açılardan yaklaşabilme eğilimi denemelerine ayrı bir tat vermiş. Herkesin kendinden bir şeyler bulabileceği, farkındalık yakalayabileceği hoş bir kitap. Tabi yer yer sövgüler olduğunu belirtmekte fayda var. Bir de edebi bir üslup bekleyip sonra acımasızca eleştirmeyin. Kesinlikle böyle bir kaygı ile yazılmadığını düşünüyorum. Aman ha :) Adam felsefe öğretmeni ;)
Jane Austen benim için ilk defa tanışılacak yazarlardan biriydi. Önyargılı yaklaşmadım. Gurur yapmadım. Teori patlaması yaşayan dersler arasında böylesine “genç hanımlar için yazılmış bir kitap” okumak bana iyi gelecekti. Geldi de.
İngiliz romancı Jane Austen'ın (1771-1817), hayatı anlatılırken nereye bakarsam bakayım sade ve gözlerden uzak bir yaşamdan bahsedilmiş. Acaba gerçekten öyle miydi? Bunu bilme şansımız artık olmasa da bu kadının aklında olup bitenlerin pek sade, yalın olduğunu söylemek zor. Böylesine iyi bir gözlemcinin eminim ki o renkli hayat sahibi kadınlardan bin kat daha keyifli ve maceralı bir iç dünyası olmuştur. Gurur ve Önyargı, Austen'ın ikinci romanı. Benim aklıma Anna Karenina ile Gurur ve Önyargı hep aynı anda düşerler, neden bilmem. Fakat şundan eminim ki, bu iki romanı okumadan, romanın ne demek olduğunu bilmek biraz zor, hatta epey zordur. Jane Austen aslında kendi yaşadığı çevreden yola çıkarak gördüklerini anlatıyor. Başarısının sırlarından biri de bu sanırım.
Ben bu kitabın Elizabeth'ini sevdim. Çünkü ben espri yeteneğine sahip kadınları ve erkekleri seviyorum. Mizah duygusuna sahip olmak, gülebilmek, güldürebilmek hep akıl işi. Ve bunu Elizabeth gibi yapabilenlere bayılıyorum. Mr.Darcy ile olan ilişkisi bundan güzel belki de. Sıradan bir kadın değl. Şimdi söylecek diye tahmin ettiğiniz cümlelerin hiçbiri ağzından çıkmıyor. Sizi şaşırtıyor. Bence Jane Austen'ın da kişiliği aşağı yukarı Elizabeth'e benziyordu. Kim bilir belki onun da kendine ait bir Mr.Darcy'si vardı. Kim bilir...
1943 yılında -üstelik 2. Dünya Savaşının yaşandığı bir dönemde- yayımlanan bu masal, modernliğin eleştirisini yapıyor. 27 bölümden oluşan bu masalda, çocuk gözünden büyüklerin dünyası eleştiriliyor. İçinde neler neler yok ki!.. Kibir, emretme-hükmetme tutkusu, niteliğe değil niceliğe verdiğimiz değer, sahip olma duygusu... Küçük Prens bunları
Tutunamayanlar, alışılmışın dışında bir romandır. Belirli bir olayı sergilemekten çok; izlenimler, çağrışımlar, taşlamalar, ayrıntılar ve ruhsal çözümlemelerle oluşur. Kitapta iç içe geçen ve birbirini tamamlayan iki hikaye vardır. Birincisi Turgut Özben’in, ikincisi ise Selim Işık’ın hikayesidir.
‘’Zaman dizimsel açıdan düzenli bir sıra izler.
''Hayallerinizin peşini bırakmayın.'' dedirten bir şaheser.
Uzunca zaman önce okuduğum ve uzunca süre etkisinde kaldığım Paulo Coelho'nun şaheserlerinden biri .
Brezilyalı yazarın bu şaheseri , Mesnevi’de geçen kısa bir hikayeden yola çıkarak yazdığı da söylenir Mesnevi de geçen bu hikaye Arakiyeci(Takkeci) İbrahim Ağa'nın hikayesi mi bilemiyorum
Sabahattin Ali’nin kitaplarını okuduğunuzda onu diğerlerinden ayıran en önemli özelliğinin hayatta gözden kaçırdığınız birçok ayrıntıyı size sunması olduğunu fark ediyorsunuz. Bu Kuyucaklı Yusuf’ta da böyleydi, İçimizdeki Şeytan’da da, Kürk Mantolu Madonna’da da..
Kitabın arka yüzünde yazan bir söz: “Kimi tutkular rehberimiz olur yaşam boyunca. Kollarıyla bizi sarar. Sorgulamadan peşlerinden gideriz ve hiç pişman olmayacağımızı biliriz.” Evet kitabın teması bunun üzerine kurulmuş.
Kitapta aşkın çok farklı bir tarafı ele alınmış. Aşık olmamak için direnen birisin aşka olan inancını kaybettiğini görüyorsunuz. Çok uzaklarsa. Çok sevdiğiniz bir insandan haber alamadığınızda düşündüğünüz, kafanızda tasarladığınız şeylerin çok anlamsız olduğunu anlıyorsunuz.
Maria ve Raif’in gözünden aşklarını, birbirlerine bağlılıklarını ve hayatımız boyunca nelerden vazgeçmemiz gerektiğini göreceksiniz. Çok fazla bilgi verip kitabı okurken ki kapılacağınız o büyüyü bozmak istemiyorum.
Hikaye klasik gelecek ama nasıl anlatıldığı da çok önemli. İnsan tahlilleri, duygu anlatımları gerçekten güzel. Ama en çok da yalnızlığının bu şekilde anlatımı beni beni etkiledi. Kürk mantolu Madonna’yı okuyun, okutun. Benim gibi geç kalmış bile olsanız mutlaka okuyun.
Göz yani Carrie...Brian de Palma'nın çektiği film versiyonunun son on on beş dakikasını hiç unutmuyorum...yani domuz kanının kovalarda Carrie'nin üstüne boşalmayı beklediği o sahneler... Stephen King küçük bir kasabada başkaları gibi olamadığı için hem kendi annesi hem de diğer insanlar tarafından aşağılanan bir kızın öyküsünü anlatıyor. Dengeyi kızın doğa üstü gücüyle intikam alabilmesiyle sağlıyor ve böylece aslında dünyanın ve insanların ne denli acımasız olabileceğini de gösteriyor. Çok iyi bir kitaptı..
The New York Times Book Review-Biyolojik denemeler yapılan bir kuruluştan kaçan biri, kısa süre sonra domino etkisiyle insanların yüzde doksan dokuzunu yok edecek mutasyona uğramış ölümcül bir grip mikrobunu yaymaya başlar.Konu bunun üzerine ilerliyor.. İyi ve kötünün savaşını Randall Flagg ve kargalarıyla hiç unutamayacaksınız..
Bir kez daha yaratamadığımızı yok etmeyi başarmıştık.'
Bir kitap ancak bu kadar güzel olabilirdi. 'Öyle olduğu için üzgün olan' bir adam, mucizelere inanan bir avuç gardiyan ve istedikleri kadar kötü olan insanlar. Kitap gerçekten muhteşemdi. Bir an bile sıkılmaya imkan vermeyecek, ibret alınması gereken bir hikaye. Ölmeden önce okunması gereken kitaplardan.
'Her birimizin bir ölüm borcu var, biliyorum, ama bazen, ah Tanrım, Yeşil Yol o kadar uzun ki...'
Sekiz hikaye, farklı dönemlerde farklı hayatlardan örnekler sunarken, dışlanmışlık, soyutlanma, yanlızlık duygularıyla da içinize işliyor. Çoğunluğu Türkiye'nin siyasi karışıklığının yoğun olduğu dönemde yazılmış, ağırlıklı olarak mültecilerin yaşadıkları ve/veya hissettikleri ön planda. Sürgün bir hayatın tüm zorluklarını, endişelerini ve korkularını özümsemek mümkün. Bazı hikayelerin dili ağır, fakat kitabın geneline bakılacak olursa, akıcı bir dile sahip. Livaneli duyguları okuyucuya başarıyla yansıtmış.
