Ayaklarımızın altında zemin yok artık. Bir çatımızda. Gelecek yok. Geçmişin izleriyse çoktan silinmeye başladı. Aşk, bize bu sonsuz boşlukta ev olacak tek şey.
Yorgunluğun yüreğinin içine girmesine izin verme. Annem her zaman söylerdi. "Yorgunluk insanın vücuduna hükmedebilir, ama yüreğimin bana kalmasını isterim, derdi."
Korku cezadan çok daha beterdir, çünkü ceza bellidir, ağır da olsa, hafif de, hiçbir zaman belirsizliğin dehşeti kadar, o sonsuz gerilimin ürkünçlüğü kadar kötü değildir.