Merhaba,
severek okuduğum büyük düşünür Tolstoy,
öykülerinde insanın özünde iyilik ve kötülük olduğunu söyler.
Şeytan ve meleği temsil eden karakterleri öykülerinde kullanarak, insanın içinde ki kötülüğe rağmen, iyiliğin peşinden gitmesi gerektiğini öğütler bize.
“Her şeyin daha fazlasını isteyen hiçbir şeye sahip olamaz” Cümlesi de, İnsanların açgözlülüğünü anlatır.
aç gözlü insanların gözünü de, hikaye nin sonunda toprağın dolduracağını çok güzel bir öykü ile anlatır. (Pahom öyküsü)
Son olarak kısaca, bu güzel kitapta diyebileceğim, biz insanların ancak sevgiyle insana yakışır bir şekilde yaşıyabiliriz.
Kitabı bir günde keyifle okudum. Tavsiye ederim.
Sevgiyle kalın