. . . BABAYA MEKTUP, F.Kafka . . .
Kendi edimlerinin sonucunda acı çeken bir toplumun, mutluluğu elde etmek için Versailles antlaşmasında olduğu gibi başka birini cezalandıran bir politik düşünceye sahip olması sonucu her defasında farklı bir “günah keçisi” arama isteği ne kadar absürt ise püritenlerin, başka insanların zararlılığı olmayan edimlerini salt Tanrı’yı kızdırdığı için cezalandırmaları da bir o kadar absürttür.
Paradoks
Geçenlerde saat 19.00 gibi uykuya daldım. Saat 20.00'da işte olmam gerekiyor. Uyku sırasında rüyamda işyerine gidip orda olaylar yaşanıyor; yapmam gerekenleri yapıyorum, aohbet ediyorum, yani ne yapılması gerekirse yapıyorum işte. İşin kötü yanı rüyayı o kadar gerçekci tasarlamışım ki orda çalışan kim varsa, eşyalar vs her şey bire bir aynı. İş böyle olunca uyanmam absürt olurdu çünkü olmam gereken yerdeydim. Dolayısıyla uyandigimda saat 21.00, tabi ben apar topae hazirlanıp gittim. Kimse geç kaldığımı belirten bir harekette bulunmadı. Bir şey olmamış gibi rüyaya kaldığı yerden devam ettim.
İnsan denen hayvan, öngörülebilir trajik -ve bazen de absürt- sonuçlara yol açabilse de olmadığı bir şey olmaya çabalamaktan asla vazgeçmez.
Nedendir bilmem ama tekrar tekrar okuyabildiğim yalnız üç kitaptan hepsi çocuk edebiyatı katagorisine giren kitaplar. Ya dünyaya küçük bir çocuk gözüyle bakmak her şeyi daha güzel kılıyor ya da onu tanımayanın gözünden bakıldığında berraklığını kaybeden dünya olduğundan çok daha az kötü geliyor insana.
Alice Harikalar Diyarında'yı bu dördüncü okuyuşum ve bu sefer iki küçük yeğenimle birlikte okuduk. Bu incelemeyi ise bu güzel kitabı hep benimle birlikte hatırlayacaklarını bilmenin verdiği haklı gurur ile yazıyorum. Absürt bir anlayışla yazılan bir kitapta insan haksız da olsa bir iğneleme aramadan duramıyor. Bu da kitabın, bir yetişkinin gözüyle dahi tekrar tekrar okunduğunda farklı deneyimler sunmasına yol açıyor.
Lewis Carroll 
Alice Harikalar Diyarında
