Yazar burda ne anlatmak istemiş acabaaa
Kişinin benliğini kırmanın birinci şartı, sopalarla dövmek değil, sahip olduğu adı reddetmekti. Sonra da yeni bir ad koymak. Sahip, ad koyandı. Evcil hayvanına ad veren bir çocuk ya da sırf kendilerine göre doğuda diye koca bir coğrafyaya Doğu diyen ve bu adı orada yaşayanlara da kabul ettirmiş olan Amerikalı ve Avrupalılar gibi!
Sayfa 112Kitabı okuyor
Yarın Şeytanı
Bir insan iyi bir iş yapmaya niyet ederse hemen “Yarın” adlı şeytan gelir ve o
kişiye dermiş ki: “Çok güzel bir karar verdin, iyilik yapmak ne güzel. Ama acelesi
yok, yarın yaparsın.” eğer kişi bu aldatmaya kanmaz ve iyilik yapmakta ısrarcı
olursa bu sefer de “Geciktir” adlı şeytan gelir ve dermiş ki:
Sakın bugünkü işini yarına bırakma, bugün yap; ama acelesi yok, daha
gün bitmedi, biraz sonra yaparsın.
Şeytan o kişiyi yapacağı iyilikten caydırmak için her kılığa girermiş. Kim bilir
kaç defa bu şeytanlarla muhatap olduk da haberimiz bile yok! Sahi yapacağı
iyiliği karar verdikten hemen sonra şöyle bir ileri bir geri “Acabaaa!”larla tartılıp silkelenmeyen kaç kişi vardır ki! İnsanın şeytan kadar azimli ve çalışkan
olmadıkça onunla baş etmesi mümkün değil demek ki...
Tam da burada, şeytanın bu hilesini bize “zımnen” haber veren Peygamber
Efendimizin şu hadisini hatırlamak/hatırlatmak gerekiyor: “Heleke’l-müsevvifûn: Daha sonra/Yarın yaparım diyenler helak olup gittiler.” hep deriz ya “Daha
gencim.”, “Amâaan önümde uzun bir ömür var!”, “Hele bir yaşlanalım, bakarız icabına!”. Sanki yaşlanacağımız, yaşayacağımız garanti gibi hep ilerilere erteleriz
ya! İşte bu tavrın insanı helak edeceğini söylemiş sevgili Peygamberimiz.
Sürekli “Hele bir yarın olsun!”cuların korkunç akıbetini Hz. Mevlâna çok açık
bir dille anlatmış: Hele yarın, hele öbür gün diye vaat eder, Allah’a dönmeyi sallar
durursun ya… İşte bu bekleyiş, mahşerdeki beklemedir, vay sana!5
Tekrarlayalım o hâlde: Kırk tane yarın bir bugün etmez! Çünkü elimizde bugün var, yarın değil.
Sayfa 14Kitabı okudu
Acabaaa;)
Ey gül! Güzel ben miyim, sen misin?
Ey bülbül! Öten ben miyim, sen misin?
Sayfa 117Kitabı okudu
Aaa acabaaa (Mütevazı ve hoşgörü)bizler mi?
"Acaba nasıl insanlar."
"Göreceksiniz, son derece mütavazılar."
"Bir hediye götürmem gerekir mi?" diye sormuştu.Sonra da başka bir soruyla yanıtlamıştı kendini:
"Ama dünyaya sahip olan birine ne verilir ki?"
"Söz verebilir."
Sayfa 168 - Doğan YayınlarıKitabı okudu
Nasil arkadasim acabaaa?!
İyi bir insan olabilmenin altın kurallarından biri de, iyi bir arkadaş olabilmektir.
Sayfa 85Kitabı okudu
Acabaaa?!
Acaba inci yetiştirmek, sedefe karşılık olarak ne verir?
Sayfa 48 - Milli Eğitim Bakanlığı YayınlarıKitabı okudu
Kendimizi Dinlemeyede Fedakârlık Gösterip Zaman Ayıracak mıyız Acabaaa ?
Utanç değil onların boynunu büken. İnsan gürültüye teslim oluyor, savaşa teslim olur gibi. En tepede, kafada alnın gerisinde hâlâ dalgalanan iki üç düşünceyle insan kendini makinelere bırakıveriyor. Bitti.
Nereye bakarsanız bakın, eliniz neye değerse değsin, artık kaskatı. Hâlâ birazcık anımsayabildiğiniz ne varsa o da demir gibi katılaşıyor ve düşüncenin içinde artık hiçbir tadı kalmıyor.
İnsan bir anda bayağı pis bir şekilde yaşlanıveriyor.
Dışarıdaki yaşamı yok etmeli, onu da çeliğe dönüştürüp, işe yarar bir şey haline getirmeli. Eski halini yeterince sevmiyorduk, işte bu yüzden. Dolayısıyla onu da bir nesneye dönüştürmek gerek, sağlam olsun, Kural bu.
