2017 GONCOURT İLK ROMAN ÖDÜLÜ'nün sahibi Maryam Madjini anlatıyor, dinleyelim birlikte bir insan kendi köklerinden nasıl kopmak zorunda kalır??? .
Maryam, bir acının, bir sürgünün can bulmuş, dile gelmiş
hali... Daha anne karnındayken İran devrimine tanıklık ediyor Maryam daha doğmadı bile. Ve doğduğunda da her seye şahit oluyor ve kaydediyor hafızaya. Mecburen sürgün ile yüzleşiyor daha altı yaşında. Pariste sürgün yaşayan babasının yanına gidiyor bir sürgün de kendisi yiyerek. Ve burada Maryam dile geliyor, tüm sürgünler adına konuşuyor, üzülüyor, ağlıyor kendince her şeyi protesto ediyor ve en sonunda anadilinden vazgeçerek üzerine toprak atıyor ve anadili ölüyor. Ve Maryam bu mecburi ölümü,ölümleri ve Mecburi doğumları anlatıyor gün gün. Bir günlük düşünün Maryam'ın anne karnından anlatmaya başladığı ve kedini anbean kaybedip anbean yeniden bulduğu bir hayatın günlüğünü tutuyor. Okudukça yüzüme buruk bir hüzün oturdu, sanırım bu hüzün hiç geçmeyecek... Sanki zamanı yenıden yenıden yaşıyor gibiyiz :( .
Ben bir ağaç değilim, köklerim yok benim.
