Adımı Unuttu
Sensizliğin ertesine kesildi biletim..
Zaman kapımı çalıyor, seni unutmadan şu yazımı bitirmeliyim...
Özge Özmen
Bütün sevdiklerim beni karanlıkta unuttu. Son gemiyi duyan bile olmadı. Posta da o mektuptan habersizdi, ki zaten mektubu yazacak kimse yoktu.
Ve her şey sahteydi. Başkalarının anlatmış olduğu öyküleri tekrar anlatan olmadı; bir vakitler aldatıcı bir umuda kapılıp bir liman bulmaya gidenden, gelecekteki sislerin, yaşanacak kararsızlıkların bu oğlundan da haber yok. Adımı gecikenler arasında sayıyorlar ve bu ad bile bir gölge, bütün geri kalanlar gibi.
Sayfa 269Kitabı okudu
Sen gittin gideli ey sevgili, insanlardan soğudum, yapayalnız yaşadım. Çünkü sen gittin gideli kalbim sevmeyi unuttu. Ama bir gün döner de sevgilini ararsan, yalvarırım bedenimi kollarına al! Eğer bir gün dönersen ey sevgili, sesin eskisi gibi adımı sevgiyle ansın.
Sayfa 98Kitabı okudu
Dünyada Allah'ın mârifeti konusunda kör olan kimse, âhirette de rü'yeti konusunda kördür. Hz. Peygamber'den dinle ki bak ne buyurdu: Âhiret günü "Allah!" diye nidâ eden birisine Allah, "Benim adımı anma! Çünkü sen dünya yurdunda beni tanımıyordun, âhirette nasıl tanıyacaksın!" diye cevap verir. "Allah'ı unuttular, Allah da onları unuttu." âyeti bu mânâdadır.
Sayfa 53
Allah’a yaklaşmanın 4 adımı vardır: Acz, fakr, şefkat, tefekkür…
Bediüzzaman Hz.leri, Allah’a yaklaşmanın yolunu, Kur’an’dan aldığı derslerle, 4 adım halinde özetlemiştir:
– Aczini bilmek, fakrını bilmek, şefkatli olmak ve Allah’ın nimetlerini ve lütuflarını düşünüp tefekkür etmek…
Sayfa 16Kitabı okudu
Nazli Nesibe Kiliçoğlu Yazisi Edebifikir sitesi
Satranç Tahtası

Hamal gibi sırtında taşıdığı yorgunluklarını bir kenara itekleyerek olduğu yerde dikeldi. Şairdi. Bu sabah da her sabah gibi yeni baştan yazılmış bir şiirin ilk dizeleri gibiydi. Hem yeni hem de Tanrı vergisi… Geçirdiği her dakikanın bir diğerinden farklı olması gayreti ve ümidiyle yaşıyordu. Aynı olmasına izin vermek istediği
Sen gittin gideli ey sevgili, insanlardan soğudum, yapa yalnız yaşadım. Çünkü sen gittin gideli kalbim sevmeyi unuttu. Ama bir gün döner de sevgilini ararsan, yalvarırım bedenimi kollarına al! Ve mezarının yanı başında bana da bir yer ayır! Eğer bir gün dönersen ey sevgili! Sesin, eskisi gibi adımı sevgiyle ansın! Mezanmda bana seslen! Ama sen yanıt olarak kemiklerimin birbirine çarpmasından doğan hazin sesten başkasını duyamazsın!
Bitti Ömrüm, Soldu Gençliğim
Nasıl bir gönüldür bu içimde ki
Aşkla doğdu ayrılıkla öldü
Yaşamadı hayatını
Gönlüne göre
Çevirdi yüzünü
Sevdalara, sevgilere
Anlamadı aşkı
Bilmedi sevgiliyi
Sen gittin gideli ey sevgili, insanlardan soğudum, yapayalnız yaşadım. Çünkü sen gittin gideli kalbim sevmeyi unuttu. Ama bir gün döner de sevgilini ararsan, yalvarırım bedenimi kollarına al! Ve mezarının yanı başında bana da bir yer ayır! Eğer bir gün dönersen ey sevgili! Sesin, eskisi gibi adımı sevgiyle ansın! Mezarımda bana seslen! Ama sen
yanıt olarak kemiklerimin birbirine çarpmasından doğan hazin sesten başkasını duyamazsın!
Sayfa 70 - birinci kitapKitabı yarım bıraktı
Dünya, sefillerin talip olduğu, talip olmayana da dünyanın talip olduğu yeryüzü küresi. Yüzlerceden bir tanesi, güneşin etrafında el pençe duranların üçüncüsü, etrafında dönüp dönüp yüzeyini kızartıp içi hala çiğ kalanların, "Domatesim biberim de bu sayede iyi oluyor, kemer patlıcanım ile fasulyelerim de zırıl olmuş" diyenlerin en yuvarlağı, magma ile deprem ile tehdit edip tepesinden ve tabanından buz sarkan, göbeği hararetli, dönme yorgunu, koskoca semada bir uyduruk aydan başka kendine biat edecek bulamamış, milyarlarcanın her gece birbirlerine binyıllardır "Aha bak ay, birkaç güne hilale döner, dünyanın uydusu" dediği dilsiz dişsiz, şekli belirsiz, dünya artık beni tanıyıp da daha adımı ağzına almasın diye her gece şekilden şekle giren bir ağzı açık halayık. Bunca zaman geçti ama Homer'in üstünden, kıyılar bile başka şekillendi, bazısı kıyıda olduğunu bile unuttu dalgalara rağmen, sular ona değmez oldu sırılsıklam etmesine rağmen, kum ne zamanın kumu ise sanki hiç kaya değildi de hep kumdu, böyle olmaya gözlerini yumdu, mitolojik kahramanlar kültüre masal oldu. Zeus bile, onca diyalogda koca filozofların "Zeus aşkına evet, Zeus aşkına hayır" dedikleri Zeus bile hiç mezar yerinden sorulmadı, "Hayırlı kabir kaybolandır" sözü hiç olmuş mu olmamış mı, olan o muymuş değil miymiş bilinemeyince kainatın tozuna karıştı, kulaktozunda ince bir silis gibi kaldı. Sağırlık bundan mıdır?
Sayfa 8 - İletişim Yayınları: 2283, Çağdaş Türkçe Edebiyat 381, [ISBN-13: 978-975-05-1899-7] 1. Baskı 2016, lstanbulKitabı okudu
“Bütün sevdiklerim beni karanlıkta unuttu. Son gemiyi duyan bile olmadı. Posta da o mektuptan habersizdi, ki zaten mektubu yazacak kimse yoktu.
Ve her şey sahteydi. Başkalarının anlatmış olduğu öyküleri tekrar anlatan olmadı; bir vakitler aldatıcı bir umuda kapılıp bir liman bulmaya gidenden, gelecekteki sislerin, yaşanacak kararsızlıkların bu oğlundan da haber yok. Adımı gecikenler arasında sayıyorlar ve bu ad bile bir gölge, bütün geri kalanlar gibi.”
Sayfa 213Kitabı okudu
Gün akarak kendini bırakıyor, eprimiş kızıllıklarda tükeniyor. Ne biri çıkıp bana kim olduğumu söyleyebilecek, ne de bir zamanlar var olduğumu bilen olacak. Bilinmeyen dağdan asla öğrenemeyeceğim vadiye indim ve adımlarım, yavaş günbatımında, ormandaki düzlüklerde bırakılmış izlerdi sadece. Bütün sevdiklerim beni karanlıkta unuttu. Son gemiyi duyan bile olmadı. Posta da o mektuptan habersizdi, ki zaten mektubu yazacak kimse yoktu.
Ve her şey sahteydi. Başkalarının anlatmış olduğu öyküleri tekrar anlatan olmadı; bir vakitler aldatıcı bir umuda kapılıp bir liman bulmaya gidenden, gelecekteki sislerin, yaşanacak kararsızlıkların bu oğlundan da haber yok. Adımı gecikenler arasında sayıyorlar ve bu ad bile bir gölge, bütün geri kalanlar gibi.
Sayfa 269Kitabı okudu
Tanrı bile unuttu adımı, ben hiç bu kadar kimsesiz kalmamıştım.