O akşam yol hazırlığımızı yaptık. Ertesi gün, 1 Eylül'de, Hitler Alman halkını savaşa davet eden nutkunu söyler ve Alman orduları Polonya'yı işgal ederken, Türkiye'ye dönmek üzere yola çıktık.
Fakat ancak Frankfurt'a kadar gidebildik. Burada otomobile benzin temin etmemizin mümkün olmadığını öğrendik. Özel araçlara benzin satışı yasaklanmıştı. Bütün yakıt stoklarına askeri araçlar için el konmuştu. Zorunlu olarak otomobilimizi bir garaja teslim edip gara gittik. Vapurla dönmek üzere almış olduğumuz biletleri de iptal ettirdik.
İstasyon mahşer yeri gibi kalabalıktı. Ani olarak patlayan savaşın haberi büyük bir kargaşaya sebep olmuştu: askere çağrılan gençler, iş veya ziyaret amacıyla evlerinden uzaklaşmış olan ve tekrar yerlerine dönmek isteyenler, yolcularını uğurlamaya gelenler, ağ- layanlar, coşkulu savaş naraları atanlar, askeri marşlar söyleyenler, aynlık acısı veya korkudan içip sarhoş olanlar... Kısacası her köşede başka bir sahne, değişik bir tablo...
Sən hər gecə göylərdə gümüş ay kimi parla,
Mən şöləsi titrək çıraq olsam, nəyi pisdi?
Sən incə zərif duyğuların məskəni cənnət,
Mən orda xəyalən qonaq olsam, nəyi pisdi?
Sən bir kitab ol, zövqü olanlar oxusunlar,
Mən rəngi saralmış varaq olsam, nəyi pisdi?
Sən nur ələyən hər yana büllur saray ikən,
Mən torpağa yatmış otaq olsam, nəyi pisdi?
Sən çay kimi ax, bəndləri sındır yolun üstə,
Mən sadə ve səssiz bulaq olsam, nəyi pisdi?.
Sən ruhunu azad ele zülmət qaralıqdan,
Mən yarı qara , yarı ağ olsam, nəyi pisdi?
Sən zirvəyə yüksəl ki, əlin göylərə çatsın...
Mən də sənə hərdən dayaq olsam, nəyi pisdi?
Həyat yalnız bizim ona verdiyimiz mənaya malikdir. Yalnız bizim onu gördüyümüz rəngdədir. Biri üçün ağ,digəri üçün qırmızı, başqa biri üçün boz,başqa biriləri üçün isə tamamilə qara rəngdə ola bilər.
Ve katranla sıvanmış ağ perdeli ağzını kıpırdatıp
Kendi nöbetini tuttum ömrümce yavaşladım
Hüküm şimdi tüy bırakmaz gönülde
Canhıraş kopuşun ve sönen fanusun muhafızı
Fecr-i kâzibi olsun görmeme izin verse
Aşkın telvesinde oyalanırım tâ ki
Ömrün zalim fetreti geçsin.
Romanın Macerası: Bozkurtların Ölümü Atsız'ın, tarihin tozlu sayfalarından çıkardığı Kür Şad'ın hikâyesidir. 639 yılında Çin sarayını basan 41 yiğidin hikâyesini Atsız Fransız kaynaklarından, muhtemelen Hüseyin Cahit'in De Guignes tercümesinden, daha üniversite yıllarında okumuş olmalıdır. Çin kaynaklarında Cie-şı-şuay olarak geçen
Bozkurtların Ölümü, Türkiye Yayınevi tarafından yedi defa basılmıştır: 1946, 1951, 1955, 1958, 1962, 1966, 1970. Bundan sonraki baskılar Ötüken Neşriyat'a aittir. Ötüken Neşriyat, Bozkurtların Ölümü ile, daha önce Türkiye Yayınevi'nde sekiz defa basılmış olan Bozkurtlar Diriliyor romanını Bozkurtlar adı altında birleştirmiştir.