"Galiba ağlayacağım." dedim dolan gözlerimle Barış'a bakıp.Her zaman olduğu gibi gülümsedi. "Ağlıyorum."
"Ağla." dedi elini omuzuma atıp başımı omzuna yaslarken."Birlikte hiç gülmedik ama..Galiba birlikte ağlayabiliriz."
Ve sanırım en insan tarafım Barış'a karşı ilk kez yumuşadı. İlk kez beni değil,gerçekten Ali'yi önemsediğini hissettim.Gerçekten hissettim... Akşama kadar seçtiği kelimelerden, haline tavrına kadar her şeyi ile... Sadece benim üzülmeme değil, Ali'ye bir şey olma ihtimali için de üzüldü. Acılarıma ortak olan herkes gibi o gün, o da özeldi. O...Yani Barış...Belki de ilk defa...Sırık değil, Barış'tı o an benim için...
Ayy , sanırım ağlayacağım...
Gidip biraz ağlayacağım
Onu kimsenin hayal edemeyeceği kadar çok özlüyorum ve sanırım hep özleyeceğim.
783.jpg){kind=small}
"Galiba ağlayacağım." dedim dolan gözlerimle Barış'a bakıp.Her zaman olduğu gibi gülümsedi. "Ağlıyorum."
"Ağla." dedi elini omuzuma atıp başımı omzuna yaslarken."Birlikte hiç gülmedik ama..Galiba birlikte ağlayabiliriz."
Ve sanırım en insan tarafım Barış'a karşı ilk kez yumuşadı. İlk kez beni değil,gerçekten Ali'yi önemsediğini hissettim.Gerçekten hissettim... Akşama kadar seçtiği kelimelerden, haline tavrına kadar her şeyi ile... Sadece benim üzülmeme değil, Ali'ye bir şey olma ihtimali için de üzüldü. Acılarıma ortak olan herkes gibi o gün, o da özeldi. O...Yani Barış...Belki de ilk defa...Sırık değil, Barış'tı o an benim için...
"Sanırım ağlamayı becerebildiğim ilk anda senin için ağlayacağım."
Sayfa 109 - Bay K.Kitabı okudu
Böylelikle küçük prens tilkiyi evcilleştirdi. Ve ayrilma vakti geldiğinde "Ah! Sanırım ağlayacağım"dedi tilki.
"Bu senin hatan" dedi küçük prens. "Ben sana zarar vermek istemedim. Seni evcilleştirmemi sen istedim.
"Doğru, haklısın" dedi tilki.
"Ama ağlayacağını söyledin!"
"Evet, öyle."
"O halde bunun sana hiçbir yararı olmadı."
"Hayır, oldu. Buğday tarlalarının rengini gördükçe seni hatırlayacağım. Şimdi git ve güllere bir kez daha bak. O zaman kendi gülünün evrende eşsiz ve tek olduğunu anlayacaksın.
Sanırım ağlayacağım.
Sakın, diye kesin ve net bir şekilde bana karşı çıktığında,...
"sanırım ağlamayı becerebildiğim ilk anda senin için ağlayacağım."
Perşembe sabahı uykudan rahatsız, düşünceli kalktım: *Asla iyileşmeyeceğim, ne yapacağım?" Gün ilerledikçe, daha çok depresyona giriyordum. Gözyaşlarımın boşal- mak üzere olduğunu hissediyordum. Kendimi çok umut- suz hissediyordum. Ansızın, paradoksik niyeti depresyona uygulamaya karar verdim. "Ne kadar depresyonlu olabi- leceğimi göreceğim," dedim kendi kendime. "Gerçekten depresyona girip ağlayacağım, her yerde ağlayacağım," diye düşündüm. Büyük gözyaşı damlalarımın yanakla- rımdan aşağı süzüldüğünü hayal ettim; hayalimde öylesi- ne ağlıyordum ki evi sel basmıştı. Kafamda bu düşünce ve manzarayla gülmeye başladım. Kız kardeşimin eve gelip "Esther, ne haltlar karıştırıyorsun? Evi sele verecek kadar mı ağladın?" dediğini hayal ettim. Evet, Dr. Frankl, ka- famda canlandırdığım bu sahneye o kadar güldüm ki, çok güldüğüm için korkmaya başladım. Bunun üzerine "Öyle çok ve yüksek sesle kahkaha atacağım ki bütün komşular kimin böyle güldüğünü görmek için koşarak gelecekler," dedim kendi kendime. Bu beni biraz rahatlatır gibi oldu. Bunlar Perşembe günü olanlar, bugünse Cumartesi ve depresyondan eser yok. Sanırım paradoksik niyet kullan- mam, aynanın karşısında ağlamaya benziyor; her nasılsa ağlamanıza engel oluyor. Aynaya bakarken ağlayamam. NOT: Bu mektubu yardım için yazmadım, çünkü kendi- me zaten yardım ettim.
"sanırım ağlamayı becerebildiğim ilk anda senin için ağlayacağım."
Bu iki cümleye günlerce ağlayacağım sanırım.
"Uçurtmayı senin için yakalamamı ister misin? Senin için bin tane olsa yakalarım."
Sayfa 375Kitabı okudu
Sanırım, bu kitabı okurken bol bol ağlayacağım...
Yol arkadaşı, dostu, sırdaşı, birtanecik eşi Coşkun'u kaybetmenin etkisinden henüz kurtulamamışken Muammer Hoca'nın öldürüldüğü haberini almıştı. Ahhh hocam, ah ağabeyim, ah! Sesin kulağımda! Dün gibi!
"Biz bu derneği Atatürk'ü anmak için kurmadık Bahriye! O ölmüş, etten kemikten bir insan... Biz bu derneği onun fikirlerini, ilkelerini, devrimlerini korumak ve yaşatmak için kurduk. O ilkeleri kaybedersek Türkiye'de demokrasiyi kaybederiz!"
Kimin için ağlayacağımı bilmiyorum ama... sanırım ağlamayı becerebildiğim ilk anda senin için ağlayacağım.
Böylece Küçük Prens tilkiyi evcilleştirdi. Ve ayrılık saati yaklaştığında…
“Ah!.. Sanırım ağlayacağım,” dedi tilki.
“Bu senin hatan,” dedi Küçük Prens. “Ben sana zarar vermek istemedim. Seni evcilleştirmemi kendin istedin.”
“Elbette,” dedi tilki.
“Ama ağlayacaksın,” dedi Küçük Prens.
“Elbette!”
“O halde hiçbir kazancın olmadı.”
“Hayır, oldu,” dedi tilki. “Buğday tarlalarının rengi.”
