Türk Romanı Kitaplığı
1. 
İntibah - Namık Kemal
2. 
Felatun Bey ile Rakım Efendi - Ahmet Mithat
3. 
Araba Sevdası - Recaizade Mahmut Ekrem
4. 
Taaşşuk-ı Talat ve Fitnat - Şemsettin
Sayfa 452Kitabı okudu
Ayna
Hep bu aynadasın artık kış ve yaz
..
Hep burada, ömrün her merhalesinde,
Hapsolmuş bir şafak gibi derinde
Zamana gülecek hüznün ve neşen.
Sayfa 45 - Dergâh YayınlarıKitabı okudu
Yırtılan yelkenler gibi
Enginle baş başa kalsak
Ve bir şafak serinliği
İçinde uykuya dalsak.
Sayfa 42 - Dergah YayınlarıKitabı okudu
Mustafa Kemal'in vicdanından daha sağlam bir mahkeme var mı?
“Şahlanmak ve direnmek! Bunlar sadece güzel sözcükler değildir” derdi Ahmet. “Sınıfsal tavırlardır. Ancak sınıfsal görevinin bilincinde olan kişi şahlanabilir, gerçek anlamda direnebilir, karşı durabilir...''
Sayfa 67
İnsan sevdiğine küser...
Sayfa 199Kitabı okudu
Türkiyenin özeti
"İnsanlar açlıktan sokaklarda kendilerini yakıyorlardı, işsiz babalar eşleriyle çocuklarına siyanür verip aileleriyle birlikte intihar ediyorlardı, şehir hayatına uyum gösteren binlerce kadın o hayata uyum gösteremeyen erkekler tarafından her gün, her yerde öldürülüyordu, aç çocuklar sokaklarda dileniyordu, gençler ülkeden kaçmaya uğraşıyordu, her şafak vakti evler basılıyor, polisler muhalifleri alıp götürüyorlardı, işyerleri batıyor, işçiler beş kuruş alamadan sokağa atılıyordu ve bütün bunlar korkunç bir sessizliğin altına saklanıyordu. Gazeteler, televizyonlar, haber bültenleri bunlardan söz etmiyordu. İnsanların açlıktan kendilerini yakmaları serbestti ama bundan söz etmek yasaktı."
Sayfa 162 - Everest Yayınları 1.BasımKitabı okudu
Aşk senin neyine diyordu sürekli tekerleme gibi Düş yakamdan artık diyordu...
Sayfa 176Kitabı okudu
" Kimi kitap karıştırır, kimi memleket!"
Sayfa 42 - Karakutu YayınlarıKitabı okudu
"Aşk senin neyine!" diyordu sürekli tekerleme gibi. " Düş yakamdan artık!" diyordu.
Sayfa 176 - Küsena YayınlarıKitabı okudu
Sen çok güzel bir şiirsin...
Gün bitti, elindeki güller de soldu
anımsanacak neler kaldı bugünden
paylaşılmış olan nelerdi sımsıcak
belki bir türkü söyleriz geceye karşı
saçlarını tarazlayan bir şafak olur
Zaman kekemeydi ve tarihe sızan
soytarılar gördük gencömrümüzde
ölüm peşimize düşende bir göçebeydik
suretimiz ağardı kurulan darağaçlarına
bütün sığınaklar uçurumlara açılırdı
Rüzgâr suyu soğutsun su terli bedenlerimizi
ve aşkı düşünelim biz, destan yalnızlıkları
konuşursak akşam olur ve yine yağmur yağar
gidersek gülüşler azalır buralarda
kim bulur kayıp adresteki dostları
Bir karanlığa bakıyorum bir de zamana
ay büyüyüp bir gül oluyor ellerinde senin
ve ancak yeni bir yorumu oluryor aşkın
saçlarından sızan bu karanlık yağmur
ayın çağıltısıyla tutuşuyor begonyalar
Saçlarındı diye düşünüyorum ömrümüzü
çözdükçe savrulan rüzgârdı saçların
ve ikide bir aklıma düşüyor aynı soru
-Aşkı bilmiyorsam nasıl değiştiririm
kendim, seni ve bütün dünyayı
Zaman KekemeydiKitabı okudu
Bir yerde komünizm varsa orada özgürlük yoktur.
Sayfa 73 - KÜSENA