Suçluluk hissi oluşturulan çocuklar utanma duygusunun kaybeder.
Sayfa 152Kitabı okudu
AZınlıklar
Kimliğini muhafaza eden bir azınlık, bireyi koruyan, ona bir aidiyet hissi veren ve onu hüsrana karşı bağışık kılan sıkı bir bütündür kaçınılmaz olarak. Öte yandan, asimilasyon eğiliminde olan bir azınlıkta birey, ön yargı ve ayrımcılığın baskısı karşısında tek başına kalır. Ayrıca, muğlak da olsa, aslını inkâr etmenin verdiği bir tür suçluluk duygusunun yükü altında kalır. Ortodoks bir Yahudi, özgürleşmiş bir Yahudiden daha az hüsran yaşar. Güney’de ayrımcılığa uğrayan bir siyah, Kuzey’de ayrımcılığa uğramayan bir siyahtan daha az hüsran yaşar.
Sayfa 71Kitabı okuyor
Geçmişimizden aşina olduğumuz duyguları uyandıran kişilere çekim hissederiz. Çünkü bilmediğimiz iyi bile olsa korkutucu ve yabancı gelir. Aşina olduğumuz ise kötü bile olsa aidiyet hissi ve sahte bir güven duygusu verir.
“Bir amaç, anlam, üstesinden gelinmesi gereken zorluklar ve aidiyet hissi yoksa, insanlar depresyon geçirir. Depresyon hayatta kalma moduna karşı verilen bir tepkidir.”
Dr. Nicole Lepera
İslam coğrafyasına bakışta "aidiyet hissi" çok hayatidir.
Sayfa 12
Sessizliğe Hayranlık
Bir aidiyet, ait hissetme meselesi kimlikle, etnik kökenle açıklanabilir mi acaba? Ya da bulunabilir mi orada? O kaybolmuşluk hissi memlekete dönüldüğünde geçer mi acaba? Yoksa daha da derinleşirken mi bulur kişi kendini? Kendini bulmak için kalmalı mı o yerde yoksa kaçmalı mı?
İlginçtir, bu kitabın bana düşündürdüğü başlıklardı bunlar. O hissizlik, yabancılaşma, yabancı kalma, aidiyetsizlik, bağ kuramama, ait olduğu yeri bulamama, yüzeysel yaşam bir şeyleri hatırlattı, bir şeyleri de sorgulattı.
Abdulrazak Gurnah
Mutluluk buydu. Derin bir aidiyet hissi, sıfır hırs,derin nefesler ve şu an. Sessizlik ve ötesi. Koltukta oturan ve birbirine yaslı iki bedenin ufak hareketlerinin sesi. Kahvenin tadı, kokusu, gökyüzünün hâlâ var olan güçsüz aydınlığında görünen güçsüz dumanı. Bana göre mutluluk gözlerimizin önündeki her basit şeylerdi, hayatın ta kendisiydi.
Sayfa 282Kitabı okudu
Ev, aidiyet duygusunu barındırır değil mi? Ne güzel bir histir normalde. Binlerce yıl sürecek bir yolculuktan sonra bile eve dönüş hissi güzeldir normal ruhlar için...
Tanınmak, onaylanmak, doğrulanmak ya da –teşhircilikten ziyade röntgenciliğe yatkınsak- kateksi ve fetiş nesneleri bulmak için dahil olduğumuz ölçüde, sosyal medya doğası itibarıyla libidinaldir. Tumblr ve türevleri, çıplak insan resimleri aramıyor olsak bile yemek-pornosu, sanat-pornosu, mimari-pornosu, veri-pornosu, araba-pornosu, doğa-pornosu
Sayfa 84 - 85-86 - PdfKitabı okudu
Aileye ve köklere bağlılık; bana göre bu dünyadaki en önemli aidiyet hissi budur. Aile her şeyin temeli.
Oralı buralı olmak değildi mesele... Döndüğümüz toprak bizim olduğu için değil, biz o toprağın bir parçası olduğumuz içindi bu hiç bitmeyen aidiyet hissi. Bu yüzden hep köküne, özüne dönmek ister insan. O yüzden toprağını arar. Yerini sevince çiçeği de meyvesi de çok olur ağacın.
Belirli bir aidiyet hissi olmadan nasıl yaşar insan?
Birisine, bir yere, bir kimliğe veya ülküye bağlanmadan yaşamak...
Kendi yaşama imkansızlığımı kelimelerden ve soru işaretlerinden bir damga gibi taşıyorum üstümde.
Biliyorum. Ama bilmek iyileştirmiyor hiçbir şeyi...
Sonsuza kadar sürecek bu ruhumdaki cüzzam, hiçbir tanrı dokunmayacak suskunluğuma...
#solaservus
Araştırmalara göre, sosyal medya üzerinden yürütülen propaganda, taraftar toplamak için önemli bir yöntem ve Suriye ve Irak'taki Orta Asyalıların neredeyse yarısı, Rusya'daki göçmen işçi toplulukları arasından geliyor. Tucker'e göre göçmenler, geçmişleri ne olursa olsun herkesin ulaşabileceği ütopik bir toplum hayali olan halifelikle bağdaştırılan olumlu imaj sayesinde kandırılıyor. Tucker ayrıca, Orta Asyalı üyelerin "İslam'ı dayanışma ve aidiyet hissi veren ve maruz kaldıkları zorluk ve ayrımcılığa açıklama getiren bir kimlik olarak kabul ettiğini" öne sürüyor.
Sayfa 122 - KETEBE YAYINLARIKitabı okudu
Bir kişinin gerek içgüdüsel, gerekse tinsel bir kimlik olan kendine özgü ruh hali, psişik bir onay ve kabullenmeyle çevrildiğinde, o kişi daha önce hiç olmayan bir canlılık ve güç hisseder. Kendi gerçek psişik ailesini arayıp bulmak, kişiye canlılık ve aidiyet hissi getirir.
Sayfa 193Kitabı okuyor
Ancak bize ait olan, eksik bırakabilir bizi. Ancak o şey bizi paramparça edebilir. Bütünlüğümüz ancak böyle bozulabilir. Sahte olan, boşluk hissi verir. Eksiklik yanılsamasıdır bu. Uçucudur, geçicidir. Sahte boşluklar her şekilde dolarken aidiyet doldurulamaz bu yüzden. 
Sayfa 38 - Zeynep MerdanKitabı okudu
