“No es de fe -repetía- en mi opinión, creer que ese fuego es físico, material; es un símbolo, el símbolo del remordimiento.”
Sayfa 520Kitabı okuyor
'Won't you tell me what I really am', Franz pleads with Felice, and goes on to answer his own question: 'A difficult case. Am I a circus rider on 2 horses? Alas, I am no rider, but lie prostrate on the ground.'
Sayfa 55Kitabı okudu
"Alas poor world, what treasure hast thou lost!
What face remains alive that's worth the viewing?
Whose tongue is music now? What canst thou boast
Of things long since, or anything ensuing?
The flowers are sweet, their colours fresh and trim,
But true sweet beauty liv'd and died with him.
"Ah, dünya! Ne hazineler kaybettin! Artık hangi yüz hâlâ yaşamda, görülmeye değer?
Şimdi hangi dil müzik gibidir?
Ne övünebilirsin ki geçmişten ya da gelecekten?
Çiçekler tatlıdır, renkleri taze ve düzgündü,
Ama gerçek güzellik onunla yaşadı ve onunla öldü."
Sayfa 51Kitabı okudu
Göktürkler de, diğer Türkler gibi, ateşin kutlu oluşuna inanıyorlardı. "M. 569 yılında Bizans elçisi Zemarkhos, Orta Asya'da Batı Gök-Türk sınırına vardığı zaman, Türkler onu ve arkadaşlarını ateş alevleri üzerine atlatmak suretiyle, kötü ruhlardan temizlemişlerdi". Kenzü'l-Dürer yazarı, Türklerden bahsederken "Adetleri
Sayfa 69 - Türk Dünyası Araştırmaları VakfıKitabı okudu
Gözlerini yumdu, burnundan derin derin nefes alıp verirken yüzüne taze bir gülümseme yayıldı: " Bize ayıplarımızı itiraf edebilmek, kabullenmek ve düzeltmek için güç ver; rüzgarınla, suyunla, toprağınla, ateşinle... Bize başkalarında açtığımız yaralar için gönülden özür dileme ve bundan ders alma kuvveti nasip et! Alas, alas, alas.
Hiç kimsenin kendini haksızken haklı sanmasına izin verme. Zalimlerin masumları kendi kibir ve suç çamuru içinde boğmasına engel ol.
Sayfa 43 - EverestKitabı okudu
My friend never explained anything to me. He thought, perhaps, that I was like himself. But I, alas, do not know how to see sheep through the walls of boxes. Perhaps I am a little like the grown-ups. I have had to grow old.
Müezzin Allahü Ekber dediği zaman sen de aynısını söyle ve müezzinin 'Hayya alas-salah' sözü hariç diğer dediklerinin hepsini tekrar et! Müezzin, "Hayya alas-salah" derse sen "La havle vela kuvvete ille billahil aliyyil azim" de!
Sayfa 49 - Çelik Yayınevi
The tears were gushing from her gentle eyes,
I wish, indeed, they had not had occasion;
But who, alas! can love, and then be wise?
Not that remorse did not oppose temptation;
A little still she strove, and much repented,
And whispering ‘I will ne’er consent’ – consented.
En acısı da mutlu bir hikaye yarım kalmıştı.
Refik Alas ailesi ile beraber mutlu bir tatile gidecekken, sonsuzluğa gitti. Üstelik Yiğit'i tek başına bırakarak.
Oh, Tomato Purée! When at last you occur to me it is as something profuse, fresh, and erupting. Alas, when I open the door and reach for you, the chill light comes on and shows you crumpled, cold, and, despite being well within your sell-by-date, in dire need of coaxing.
Oh, Tomato Purée – let me lay you out and pummel those rigid furrows and creases! Reconnecting your fractured substance, so you might push aside the residue of previous abundance and come forth again, in all your kitsch and concentrated splendour.
Sayfa 117Kitabı okudu
“This wanderer is no stranger to me: many years ago he passed by here. Zarathustra he was called; but he is transformed.
Back then you carried your ashes to the mountain: would you now carry your fire into the valley? Do you not fear the arsonist’s punishment?
Yes, I recognize Zarathustra. His eyes are pure, and no disgust is visible around his mouth. Does he not stride like a dancer?
Zarathustra is transformed, Zarathustra has become a child, an awakened one is Zarathustra. What do you want now among the sleepers?
You lived in your solitude as if in the sea, and the sea carried you. Alas, you want to climb ashore? Alas, you want to drag your own body again?”
Zarathustra answered: “I love mankind.”
“We can fight the evil,” Kendra said.
“Alas, this is my lot,” the knight said. “I wait here in the darkness, not quite dead, not quite living, bleak and useless as a monument to a forgotten kingdom, awaiting the call to arms. I stand watch as the centuries turn to millennia, as the same cycles repeat, pretending that when I am called, I can help by adding to the carnage.”
Yapabildiklerine odaklanmak
İşin garibi, o geceki faturanın 47,47 dolar geldiğini hálá hatırlıyorum. Beynim bunu hep yapıyor -rastgele sayıları, haritaları, olayları ve hesaplamaları hatırlıyor. Ayrıca Alas ka'daki ya da Arjantin'deki veya Ermenistan'daki ortalama yaz sıcaklıkları gibi önemsiz şeyler söz konusu olduğunda sakın benimle uğraşmayın. Ya da fast food restoranlarında kullanılan yağın içindeki gizli malzemeler (bunu bilmek is- temezsiniz) veya hemen hemen tüm çevrimiçi video oyun- larının son seviyesine giden kısa yollar hakkında….
Dünya kadar şey biliyorum ama sanki bir vadide sıkışıp kalmış gibiyim.
Beynim neden tüm bunları yapabiliyor da vücuduma nasıl hareket edeceğini anlatamıyor? Ya da konuşmayı beceremiyor? Ya da annemlere Penny'nin az sonra kusacağını haber vermeme izin vermiyor?
Bu yüzden yapabileceğim şeylere odaklanmayı tercih ediyorum.
Sayfa 17Kitabı okudu
