Alışmak

Sunay Akın'la halamın kitaplığında küçük bir göz gezdirirken rastlaşmıştık. Sunay Akın o zamanlarda bana çok yabancı biri geliyordu fakat onun kitaplarını okumaya başlayınca kullandığı o dildeki şimdiye kadar okumadığım rastgelmediğim bir anlatım tekniğiyle karşılaştım. İlk başlarda dilinin o kıvrak oyunlarına alışmak zor gelsede sonradan çok tat almaya başlıyor insan.

Politik amaçlar doğrultusunda Portekiz'den Avusturya-Macaristan İmparatorluğu'na gönderilen bir fil ve terbiyecisinin konu alındığı roman içerik bakımından çok zengindi. Fil Süleyman ve özellikle de terbiyecisi Subhro'dan hepimizin hayatla ilgili öğreneceği çok şey var. Zira Subhro'nun düşünce tarzı mükemmeldi.
•
Budizm ve Hristiyan inançları hakkında pek çok yeni bilgi edindim. Yazarın mizahi ögelerle harmanladığı ve romanın içine serpiştirdiği dini ve siyasi eleştirileri okumak ise çok keyif vericiydi. •
Yazarın diline alışmak ise başta epey zordu, Saramago özel isimlere büyük harfle başlamıyor, virgül ve nokta dışında noktalama işareti kullanmıyor ve diyalogları da paragrafın içerisinde aktarıyor. Çevirmen Pınar Savaş'ın bu konuda gerçekten çok iyi iş çıkardığını düşünüyorum. Öyle ki kitaba ilk başladığımda bu üsluba alışamayacağımı ve yarım bırakacağımı sanarken biraz okuduktan sonra bu yazım tarzından oldukça keyif aldığımı fark ettim. •
Önsözde yazdığına göre yazar bu kitabı hastalığı sırasında yazmış ve bitiremeden ölmekten çok korkuyormuş. Beni en çok etkileyen şeylerden biri ise Saramago'nun kitabı eşine ithaf ederek "Ölmeme izin vermeyen Pilar'a" yazması oldu. Jose Saramago'nun eğlenceli dilini ve düşüncelerini aktarış biçimini çok sevdim.