Şu cümleyi hakkıyla hayatımıza empoze etsek hiç bir sıkıntı çekmeyiz
Sabrın sonu selamettir. Sebeplerin bittiği yerde, Allah’tan ümit kesilmez.
Çocukken geçirdiğim ateşli bir hastalık olduğun kanaatindeyim! Doktor, "A de bak'im" diyor, ben senin adını fısıldıyorum. Annem, ağlamaklı, "Yaş'ıycak mı?" diye soruyor. Doktor, "Allah'tan ümit kesilmez han'fendi" diye yanıtlıyor annemi. Kim aşktan ölmüş ki?!
Sayfa 21
Kul ne kadar imkansızlıklar ile çevrili olursa olsun bu Allah için bir imkansızlık değildir. Bu sebeple Allah'tan ümit kesilmez. Aslında Allah'tan ümit kesmek imkansızlık içinde kalmaktır.
Sayfa 145
Dünya bitse , ömür tükense , son durakta olsan bile ; çıkmadık candan , candan , canındaki Allah'tan ümit kesilmez.
Sayfa 63Kitabı okuyor
Allah'tan hiçbir zaman ümit kesilmez inancı kalplere rahatlık getirir. Zira insan kendisini güçsüz, iradesini zayıf hissettiği anda teselli ve himaye arayacaktır. Bu durumda dua, ümit veren bir hayati unsur, bir yardımcıdır.
Ümitsiz miyiz?.. Asla!.. Sadece, "Allah'tan ümit kesilmez!" ölçüsüne sımsıkı sarıldıktan ve bunu bir imân ölçüsü olarak muhafaza ettikten sonra, bizzat bu imânın gereği olan aksiyon bahsinde içli-dışlı şartların menfiliğini açıkça belirtmekten çekinmediğimizi gösteriyoruz. Bir hastada iyileşme isteğinin her türlü tıbbi müdahaleden önce gerekli unsur olduğunu bilenler, niçin ümitli olmak ve ümitli olmak için ne yapmak gerektiğini de anlarlar, önce hâl idraki, nefs muhasebesi ve çaba... Ümit içinde ümitsizlik ve ümitsizlik içinde ümidi gösteren bu şuur önünde, her türlü "ümit" ve "ümitsizlik" lâfı, fikir ve aksiyon tütmediği müddetçe, imân ve samimiyet güdüklüğünden işarettir.
"Allah'tan ümit kesilmez!" demiş. "Bu sözümü yabana atmayın! Ümit, kulların en sağlam ipidir."
Sayfa 16Kitabı okudu
Allah'tan ümit kesilmez
Sayfa 524
Allah 'tan ümit kesilmez.
Sayfa 524 - Büyük DoğuKitabı okudu
Tren ilk düdüğünü çalınca, geldiğinden beri istasyonun bir diğer dibine çöküp, bastonunu kucağında tutan ve boyuna bir şeyler okuyup üzerimize üfleyen bir ihtiyar, zorlukla ayağa kalkabildi. Daha ziyade bir mahalle imamına benziyordu. İstasyon adamlarının anlattıklarına göre, onun bu gidenlerin arasında hiç kimsesi yoktu. Fakat hemen her Tanrının günü buraya gelirdi. Evvelce, gene böyle bir kafile içinde gönderdiği birinin, cepheden gelen trenlerden çıkmasını beklerdi. Gidenleri uğurlar, gelenlerden haber sorardı. Mihnetli, fakat Hak'tan ümidini kesmeyen nurlu bir yüzü vardı.
Tren ikinci düdüğünü çalınca ellerini kaldırdı. Herkes ona uydu. Yanık, tesirli bir sesi vardı. Duasını bitirdiği zaman, elini öpen her çocuğun boynuna sarılıyordu:
— Torunum sizin yaştaydı oğul. Adı Selahattin'di. Bağdat'tan iki mektubu geldi. Sonra haber kesildi. Kayıp diyorlar ama, Allah'tan ümit kesilmez ki oğul. Çukurtekke şeyhinin torunu Selahattin diye sorun. Allah için soruşturun.
Kiminin alnında öpüyor, kiminin arkasını okşuyor:
— Haydi yavrularım, haydi aslanlarım,
diye ağlıyor, ağlıyordu...
Remzi Kitabevi, 1993, İstanbulKitabı okuyor
Belki...
Kendisi de "Allah'tan ümit kesilmez" ama bilmiyor...
Sayfa 36 - Phoenix Y.Kitabı okudu
Allah'tan ümit kesilmez.
Sayfa 82Kitabı okudu
Dünya bitse, ömür tükense, son durakta olsan bile;çıkmadık candan, canındaki Allah'tan ümit kesilmez.
Sayfa 63Kitabı okuyor
Allah'tan ümit kesilmez, ekici ol da biçici olma demiş atalar. Biz emeğimizi esirgemedik; ektik, sürdük, suladık, çapaladık. Bundan gerisi Allah'a kalmış.
Sayfa 125 - VaveylaKitabı okudu
