Kölelik her şeyi bozmuş, her şeyi zehirlemiş değil miydi? Sınıflar arası savaşımı, sermaye ile emeğin birbirine karşı açtığı uzun yok etme savaşını körükleyerek, öfke ve kin üfüren oydu. Bencilliklerin yarattığı bu anlaşmazlık içinde, adaletsizliğe dayanan bir toplum durumunun bu müthiş zulmü içinde, insan insanı, onun yüzünden, kurt gibi parçalıyordu. Yoksulluğun başka nedeni yoktu, kölelik, hırsızlık gibi, cinayet gibi, fuhuş gibi bütün kötücül sonuçlarıyla açlığı doğuran kötü mayaydı; kadın ile erkek onun yüzünden çöküyorlar, başkaldırıyorlar, aşkın dışına atılıyorlar, üvey ana olan toplumun içine bozguncu ve yıkıcı güçler gibi fırlatıyorlardı. Bir tek iyileştirme yolu vardı, köleliği kaldırmak, yerine yeni düzeni kurmak, başka şey koymak, gizi henüz gelecekte saklı duran, o düşlenen şeyi getirmek gerekti.
Sayfa 68 - Oda YayınlarıKitabı okudu
Yazar / Psikoterapist 
Harriet Lerner
Hayatın hay huyundan gecerken ne çok kandırılmış lığımız, kanmışlığımız var, birileri bişeyleri ıyı gittiğini düşünsün dıyemi?
Bilmiyorum bikfiğim en büyük kandırna insanın kendini kandırması dıye düşünüyorum..
Katılırmsınız bilmem de..
"En acımasız yalanların genelde suskun kalarak “söylendiğini”
Ve uyanıyor insan.Gerçekle yüz yüze geliyorsun.Zamanın sessizce, yavaş yavaş, sezdirmeden geçtiğinin farkına varıyorsun.Ve o öğrencilik yıllarının asla geri gelmeyeceği gerçeğini görüyorsun.Hevesle diplomaya doğru verilen savaşımı, kepleri havaya fırlatma coşkusunu artık hiç ama hiç yaşayamayacağını kavrıyorsun.İlk aşkların, ilk aşk acılarının, ilk aşkın heyecanlarının da artık geri gelmeyeceğini biliyorsun.O bir dönemdi ve artık bitti, diyorsun. Bitti! İşte bunun farkındalığı müthiş bir şey.Yıllar geçiyor ve sen o akışı durduramıyorsun.
Bu bilinç insana hüzün veriyor.Ama öte yandan, hayatın bundan sonrası için de bir uyarı veriyor bu bilinç.Madem zaman parmaklarımızın arasından böylesine akıp gidiyor, öyleyse her günümü yaşanmış günlere çevirmeliyim.Günlerimi, saatlerimi, dakikalarımı lüzumsuz işlerle,enerjimi sömüren insanlarla ziyan etmemeliyim.Öyle bir hayat yaşamalıyım ki, yıllar sonra dönüp geriye baktığımda, ne mutlu bana, hayatım boşa geçmemiş,diyebilmeliyim.Yapabileceğimin en iyisini yapmış, bu doğrultuda yaşamışım, diyebilmeliyim, dedirtiyor bu bilinç.
Hayat elbette farklı insanlarla da, farkı hayatlarla da devam edecekti. Yeni, çok daha uzun yıllar yaşanacak, çok daha zorlu bir savaşımı gerektirecek bir aşkın kapısı da açılacaktı zamanla. Ama yıllar, anlayabildiğim kadarıyla, Olga’nın Henri’ye, tüm yaşananlara karşın, bir tutkunun, bir aşkın çok ötesinde, gittikçe derinleşen bir duyguyla bağlı kaldığını da gösterdi. Olga ile Henri’nin ilişkisi, farklı insanlara, farklı umutlara karşın hiçbir zaman bitmedi bir diğer deyişle. Bitmedi. Bitirilemedi, sadece hayatın içinde bambaşka bir yere kondu...
Sayfa 82 - Everest
Ve uyanıyor insan.
Gerçekle yüz yüze geliyorsun.
Zamanın sessizce, yavaş yavaş, sezdirmeden geçtiğinin farkına varıyorsun.
Ve o öğrencilik yıllarının asla geri gelmeyeceği gerçeğini görüyorsun.
Hevesle diplomaya doğru verilen savaşımı, kepleri havaya fırlatma coşkusunu artık hiç ama hiç yaşayamayacağını kavrıyorsun.
İlk aşkların, ilk aşk acılarının, ilk aşkın heyecanlarının da artık geri gelmeyeceğini biliyorsun.
O bir dönemdi ve artık bitti, diyorsun. Bitti!
İşte bunun farkındalığı müthiş bir şey.
Yıllar geçiyor ve sen o akışı durduramıyorsun
Artemis Yayınları
Kûy-i Yâr’da Bir Mûrg
Şubat Ayı Öykü Etkinligi (Tema: Yeni Hayat)
İnsanlar uzaklaşıyor gözlerimden, yüreğimden, derimden, içimden... Ruhumda yalnızlıkların türküsünü söylüyor; üşüten, ürperten rüzgarlar. Yalnızlıklar boy boy, çeşit çeşit yanı başımda. Bir tek onlar terk etmiyor benliğimi…
Aynı yöne giden gemilerimiz ne çoktu tanıştığımızda. Aşkla dolu, hayaller,
Bilim adamları göğe yükselmeyle ilgili en eski mitlerin Paleolitik çağdan kalma olduğuna ve avcı insan topluluklarının ilk din uygulayıcısı olan şamanlarla ilişkili
olduklarına inanırlar. Şamanlar hayalleri ve düşleri avın özelliklerini özetleyen ve ona ruhsal bir anlam kazandıran kendinden geçme ve esirme ustalarıydı. Av çok tehlikeliydi. Avcılar her ava çıktıklarında kabilelerinden günlerce uzak kalır, güvenli mağaralarını geride bırakarak kabilelerine
yiyecek getirmek için yaşamlarını tehlikeye atarlardı. Ancak, daha ileride göreceğimiz gibi, bu yalnızca yaşam savaşımı değil, yürüttükleri diğer bütün faaliyetler gibi aşkın bir boyuta sahipti. Şaman da arayışa girerdi, ancak onunki ruhsal bir yolculuktu. Ruhunun bedeninden ayrılıp tanrılar dünyasına yolculuk edebilme gücü olduğu düşünülürdü. Kendinden geçtiğinde havaya süzülür ve halkının iyiliği için tanrılarla görüşürdü.
PDF OLARAK SAYFA 28Kitabı okudu
"Ve uyanıyor insan.
Gerçekle yüz yüze geliyorsun.
Zamanın sessizce, yavaş yavaş, sezdirmeden geçtiğinin farkına varıyorsun.
Ve o öğrencilik yıllarının asla geri gelmeyeceği gerçeğini görüyorsun.
Hevesle diplomaya doğru verilen savaşımı, kepleri havaya fırlatma coşkusunu artık hiç ama hiç yaşayamayacağını kavrıyorsun.
İlk aşkların, ilk aşk acılarının, ilk aşkın heyecanlarının da artık geri gelmeyeceğini biliyorsun.
O bir dönemdi ve artık bitti, diyorsun. Bitti!
İşte bunun farkındalığı müthiş bir şey.
Yıllar geçiyor ve sen o akışı durduramıyorsun..."
Sayfa 106Kitabı okudu
“İkrar verdim dönmem elest bezminde
Verdiğim ikrarı imandan aldım
Başka seyran gördüm çeşm-i zarımda
Bu muhabbeti ol seyrandan aldım.
Senin Adın ‘Unutulmak’ Olsun Hatırlanınca
Adnan’la yer değiştirseydik, şimdi benim yerime Adnan burada olsaydı, o da eminim aynı şeyi benim için söylerdi: Biz Adnan’la, şiirlerimizle tanıştık ama arkadaşlığımızı şiirimizden daha çok önemsedik.
Biliyorum, arkadaşlığımızın ilgi çekecek, merak uyandıracak bir yanı yok. Zaten Adnan’la otuz yılı aşkın arkadaşlığımızı Adnan Azar okurlarıyla
Sayfa 11 - Önsöz: Senin Adın ‘Unutulmak’ Olsun Hatırlanınca, Akif KurtuluşKitabı okudu
Yükselme ve Şamanlar
Bilim insanları göğe yükselmeyle ilgili en eski mitlerin Paleolitik çağdan kalma olduğuna ve avcı insan topluluklarının ilk din uygulayıcısı olan şamanlarla ilişkili olduğuna inanırlar. Şamanlar, hayalleri ve düşleri avın özelliklerini özetleyen ve ona ruhsal bir anlam kazandıran kendinden geçme ve esrime ustalarıydı. Av çok tehlikeliydi. Avcılar her ava çıktıklarında kabilelerinden günlerce uzak kalır, güvenli mağaralarını geride bırakarak kabilelerine yiyecek getirmek için yaşamlarını tehlikeye atarlardı. Ancak bu yalnızca yaşam savaşımı değil, yürüttükleri diğer bütün faaliyetler gibi aşkın bir boyuta sahipti. Şaman da arayışa girerdi, ancak onunki ruhsal bir yolculuktu. Ruhunun bedeninden ayrılıp tanrılar dünyasına yolculuk edebilme gücü olduğu düşünülürdü. Kendinden geçtiğinde havaya süzülür ve halkının iyiliği için tanrılarla görüşürdü.
Sayfa 23 - Alfa YayınlarıKitabı okudu
