Bu kitaba nasıl bir yorumla başlanır diye düşünmeden üstadın kitabın sonunda bir yazısından küçük bir alıntı yaparak başlamak gerek diye düşünüyorum…!
”Bu eser, benim bütün varlığım, vücut hikmetim, herşeyim,… Ben, arının peteğini hendeseleştirmeye memur bulunması gibi, bu eseri örgüleştirmek için yaratıldım. Şiirleri de, piyeslerim de, hikayelerim de, ilim ve fikir yazılarım da sadece bu eserin belirttiği bina etrafında bir takım “müştemilat”dan başka bir şey değil…”
Üstadın bu sözü üzerine ne söylenebilir ki bilmiyorum. Ama tek gerçek hakikat var: Türkün, Türkiye toplumu ve ferdinin ve Müslümanın en büyük sorunu ve özelliği okumamaktır, cahilliktir eğitim eksikliğidir. Halifül melanimiz ortada. Cahilliğin olduğu yerde insanlar radikalleşmeye başlar. Cahillikten dolayı. Bir şeye kendini ait hissedip o şeyi ölümüne savunmaya başlarsın. Çünkü artık analitik düşünce yapını kaybetmişsindir, yok olmuştur o. Bir noktadan bakarsın herşeye at gözlüğü ile bakarsın.
