Atilla, merdivende gözlerini kapatıp oturmuş, uykuyla uyanıklığın o kaygan, muallak geçiş bölgesinde bir o tarafa bir bu tarafa salınıyor. Rüyalar alemine ait unsurlar, dış dünyadınınkilerle, bir ebruda olduğu gibi karmakarışık, ama her biri kendi tabiatlarına, meşreplerine mahsus, biri diğerininkine benzemez bir akışkanlıkla birbirlerinin içine doğru akıyorlar. Bir ses, bir rengin içine akıyor. Bir duygunun anısı, bir taş olup yuvarlanıyor.
Sayfa 254