Shakespeare’in gençlik dönemine denk gelen bu sahne şiiri tipik bir Rönesans oyunu örneğidir. Rönesans döneminde muntazam bir denge, perspektif, perspektif önünde ve arkasında kalanların uyumsuzluğu ile simetri baskındır. Rönesans sanatçıları (mimarı, ressamı, heykeltıraşı) eserlerini ortaya koyarken geometrik bir oranlamadan yararlanırlar. Yani