Bir gün bana “insan nedir?” diye soracak olursanız, emin olarak verebileceğim tek yanıt şudur, “insan unutandır.” Bu cümlemin içini kendinizden, unuttuklarınızdan pay biçerek siz de rahatça doldurabilirsiniz. Sanırım, yaradılış olarak hakkını verdiğimiz önde gelen eylemlerden biri unutmak dediğimiz. En büyük imtihanımız ise hatırlama
Kader Kuyusu, kuyuyla başlayıp kuyuyla biten bir roman.
Bazı sözler var ki, içinde kocaman bir hayat gizlidir. İnsan bu sözleri düşündüğü zaman, uzun bir ömrü bir ayna da görür sanki. Kuyu, işte tam da öyle kelimelerden biri bu roman için...
Cizîra Botan Beyi Mir Bedirhan'ın torunu, Emin Ali Bedirhan'ın oğlu Celadet Ali Bedirhan'ın hayatını
Her nasip, Kader-i Mutlak'ın semeresini, niyetin göğe açılmış ellerinde, bir emânet gibi taşır ve vakti geldiğinde, ilk kez tadılan bir lütuf yahut hüzün şeklinde zuhur eder.Biz Gülbeşeker'im ile namı diğer
özlem 'le aylar evvelinden Makalat'ı birlikte okumaya karar verdik. Heyecanla vaktinin gelmesini bekledik.Bir
Ağaç bütün
Işık bütün
Meyve bütün
Benim dünyam param parça.
Büyük bir ayna kırılmış
Kırılıp yere dökülmüş
Kâinat içine düşmüş
Düşmüş amma param parça.
Yaprak yaprak yapıştırdım
Diyar diyar dolaştırdım
Bir alevdir tutuşturdum
Yandım amma param parça.
"Kendi kendime ayna oldum, gördüklerime tahammül edecek gücü bulamayınca da paramparça ettim. Söylemek kadar kolay olmadı. Hiç kolay olmadı. Kendi sırrını parçalamak."|| Tarık Tufan
" youtube.com/watch?v=wpg8jBF... "
... Yeni temizlediğim mutfak tezgahının fayans uçlarını parmaklarım belki kopana dek sıkıyorum. Gözlerimde bir o kadar sıkı sıkıya kapalı. Kilitlenmiş gibiyim ve beni çözecek, anlayacak hiç kimse yok.. İnsan, sevdiğinden, güvenden ayrı düşünce yabancı gelirmiş nefes aldığı toprak.. bir
Hangi görüntüyü geri veriyor bize ayna? Kırık bir görüntü. Parçalar. Kendi içinde ilişkisiz parçalar: Paramparça bir beden, yapılmayı bekleyen bir yüz.
Beynin, dolaşım dizgesinin bir anda paramparça olmasının ötesinde, olasılıklara umut bağlayarak kendini denize atmak değil, ölümün yaşamın içinde oluşu; yaşamın içindeki ölümün şimdi, o anda, hemen gerçekleştirilmesi.
.
derinin altında bi gerginlik hissediyorsun ve fazla basınç var göğüs kafesinde. infilak edecek gibisin...herkes kendi halinde. seni göremezler zaten sen de görmelerini beklemezsin. annen gelip sorar ve cevap bile veremezsin, sanırım senin de net bir cevabın yok. çekip gidemezsin gideceğin yer yok ve yuvasızsın. yine alt dudağın titriyor. aynadan sana sarılmak istiyorum, keşke kırmadan önce son bi kez sana baksaydım. denizi seyredeceksin uzun uzun, dalgalar yeterince hırçın gelmeyecek. yağmur yağacak sağanak değil diye ağlayacaksın. banyoda ağlamak estetik falan değil. derini kanatmak sandığın gibi rahatlık vermiyor, hatırla bir kaç saat sonra nasıl sızılıyor. amacın ne senin hayvan herif ne senin amacın! niye kendine zarar verip duruyorsun. arabada yağmuru izliyor ardından sırça fanus nasıl da iyi gider bu geceye diyorsun. bilerek yapıyorsun. itiraf et kızım işte sen busun. annen değiş diyor sana göbekten dönerken. değişen tek şey falandır filandır gibi bi şeyler zırvalıyorsun. lütfen zoraki de olsa gülümse, öğretmenlerin senden korkuyor. hayır hayır öyle konuşma işte bak yine dinlemiyorlar seni, ah hayır neden yine aşağılandım! sen diyor, temizlikçi olmak istemezsin değil mi... anne! beni kurtar. beni yok edin. beni paramparça edin. beni aynalar gibi kırın ama öyle küçük hasarları kabul etmem. kırmadan önce sarıl bana kızım. aynadan çık bir hayalet gibi, omzuma koy başını, saçlarını seveyim, iki üç yalan sıkayım sana içini teskin edecek...sonra ellerini kesmeden camları topla yerden. öyle büyük şeyler değil anlattıkların. kırılma noktası bir ayna için anlam taşır...senin için değil.
.
İnan ki! Kırılmış bir ayna gibi
Paramparça, kırık dökük aşkımız
Çaresizliğin, ümitsizliğin türküsü
Türkülerin en içlisi, en hüzünlüsü
Büyük aşkımız
.