Ayşegül Fidan
@aysegulfidann
/
“Kitap okuyarak dünyayı kurtaramam; ama dünyamdan bir nebze kurtulabilirim.”
English Teacher
12 Ocak
24 okur puanı
Şubat 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Hayat, sanıldığı gibi, her zaman ileriye doğru gitmez, kimi zaman durur ya da geriye gider.
Kendimi duygusuz ve boş hissediyordum. Aklım,paramparça olmuş hayallerimin kırıntılarıyla doluydu.
"Sen, zamanla yaralar iyileşir, duvarlar insanı saklar sanıyorsun, ama öyle değil, öyle değil. Bir şey insanın yüreğine yerleşince kimse onu yerinden sökemez!"
Okur Takip Önerileri
"Ne uzun yaşadım hiç yaşamaksızın!
Ne çok düşündüm hiç düşünmeksizin!
Durgun şiddetlerle, kıpırdamadan aşılmış serüvenlerle dolu dünyalar çöküyor üstüme.
Hiç sahip olmadıklarıma ve asla olmayacaklarıma doydum artık."
Saçmalıkların peşinde nasıl koştuğumu, bir daha ele geçmeyecek bir hayatı bunlar için nasıl harcadığımı düşündükçe korkunç bir ümitsizlik çöküyor içime.
Biz ölüyüz. Bizim biricik gerçek yaşamımız
gelecekte. O da, bir avuç toprak ve kemik parçaları olarak. Ama bu gelecek ne kadar uzakta, bilen yok.
Yaşamayı bilmeyenleri seviyorum, isterse batan
olsunlar, zira onlar aşanlardır.
İnsanlarla birlikteyken iyi hissetmem kendimi.
Benden uzak şeylerden söz ediyorlar, benim duymadığım
heyecanlar duyuyorlar…
Yaşarken başımızdan hiçbir şey geçmez. Dekorlar değişir, kişiler girer çıkar yalnız. Başlangıçlar da yoktur; günler anlamsız bir biçimde birbirine eklenir durur; sonu gelmez, tekdüze bir ekleniştir bu.
Neden insanlar sanki özgürlükleri için
savaşırmışçasına kölelikleri için mücadele ederler.
Yaşam benim için gittikçe daha da zorlaşıyordu; beden keyifsiz oldu mu, yürek de ölgünleşir. Bana öyle geliyordu ki, hiç öğrenmemiş olduğum, ama yine de çok iyi bildiğim bir şeyi, yani yaşamayı unutuyordum.
İçimizde seytan yok... İçimizde aciz var... Tembellik var... İradesizlik, bilgisizlik ve bunlarin hepsinden daha korkunç bir şey: hakikatleri görmekten kaçmak
var.
Hayatım acıyor. Bulunduğum yer acıyor. Kendimi bulabileceğimi düşündüğüm yer çoktandır acıyor.
Beyhude bir hayaldi
Nisan güneşi gibi geldi geçti
Bir bakış bir söz aklımı çeldi
Gönlümü çaldı, çekti gitti.
