"Sen öyle çağırmasan ben böyle gelmezdim."
Uzun süre etkisinden çıkamayacağım bir kitap olacak sanırım, Nar Ağacı. Yazarın üslubu ve anlatılış tarzı çok hoş. Tarihi yerler ile beraber betimlemeler bütünleşmiş, betimlemeler fazla olsa da insanı yormuyor. Karakterlerin naifliği, samimiliği çok hoşuma gitti.
Hikaye, yazarımıza Taht-ı Süleyman'dan gelen bir mektupla başlıyor. İran asıllı dedesi Setterhan'ın asıl hikayesini öğrenmek isteyen yazarımız, bizi 30 yıl öncesine Trabzon-Tebriz-Tiflis-Batum-Bakü-İstanbul arası yolculuğa çıkarıyor. Zaman da bir ileri bir geri gittiğimiz de, Setterhan'ın bu ihanet dolu, acılı yollardan mutluluğa erişine şahit oluyoruz.
"Sabret ki her şey hissettiğin kadar derin ve sonsuz olsun. Sabret ki her şey gönlünce olsun. " demiş Mevlana. Sanırım bu söz, bu hikayeyi özetliyor.
Hayatta böyle değil midir, aslında hayır bildiklerimiz de şer, şer bildiklerimiz de bir hayır vardır.(Bakara: 216) Her şeyin bir nedeni vardır. Yeter ki sabretmek, üzüntüleri bir deneyim olarak görmek gerekir.
Ben bu kitaptan kendime çok şey kattım. Çok beğendim ve sevdim. Okumak isteyenlere tavsiyemdir.
Okuma Delisi / Emir başta olmak üzere etkinlikte emeği geçen herkese teşekkür ederim... 
Dişi Kurdun Rüyaları benim Aytmatov ile 7. buluşmam... Açıkça
