İncecik bir kitapta böylesi derin bir hüzün beklemiyordum başlarken, ama biterken derin bir hüzün bırakıyor kalplerde.
Bu kadarcık sayfa ile bu duyguları anlatabilmek yazarın engin betimlemeleri sayesinde bir nakış gibi işlenmiş her sayfada, yine de 2. Hikayeye geçiş kısmı sanki hızlandırılmış gibiydi, belki de yarım kalmış geçmişte kalmış ve canlanamayan bir hikayeyi yarım bırakarak bunu hissettirmeyi bilinçli bir şekilde amaçlamıştı yazar.
Zweig kavuşamamayı, özlemi, sınıf farkının getirdiği ezici hisleri, sevgiyle gelen çılgın arzuları, hasreti derinden işlemiş.
"O eski parkta, buzlarla kaplı ve karlar içinde İki yalnız gölge geçmişin peşinde."