BAYRAM...
Artık minik elli çocuklar tarafından çalınmıyor kapılarımız bayramlarda. Çünkü senin ölüm haberini duyunca, erken büyüdü bizim köyün çocukları. Aklar düştü mutluluklarına...
Sayfa 57
Bir gülüşü vardı...
Bir gülüşü vardı, çocuk parkında oynayan masum çocukların gülüşlerini andıran.
Gözleri vardı, bayram sabahı yol gözleyen yaşlı teyzelerin gözlerine benzeyen. Gözlerini dikip beklediği o yolda, ben olamadım beklenen.
Sayfa 83
Herkese iyi bayramlarrrrrr
Bana güleceksiniz, ancak yeni bir hayatın şafağı ışıyacak, hakikat galip gelecek ve bizim sokağımıza da bayram gelecektir!
Sayfa 32 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Üç arkadaş başları öne eğilmiş güneşten yoksun ayçiçekleri gibiydiler. Ayçiçekleri de güneşi görmediği zaman başını yere eğer için için ağlarlardı, güneşe aşıktılar, güneşe hasrettirler. Sabah gün doğumu ile birlikte onlar için bayram olurdu. Hepsi başını güneşe çevirir, çiçeklerine canlılık gelir, ışıl ışıl parlarlardı. Akşam olup da güneş batmaya başladığında yine o hüzünlü hallerine dönerlerdi, karanlıktan hiç hoşlanmazlardı. Gülenay ve arkadaşları boynu bükük odalarının yolunu tuttular.
Sayfa 18 - Dağlar Kızı Gülenay ÖğretmenKitabı okudu
Esselamu aleyküm hayırlı bayramlar
Sevgili Dost,
Bugün bayram.
Ama parlamıyor gözlerin.
Sayfa 117 - PdfKitabı okudu
Ne düşteyim.. Ne gerçekte.. SEVMEK böyledir işte..
Öyle bir "şey" di sevmek
İçimde bayram havası..
Sayfa 158 - TelaşKitabı okudu
Dediklerinizi etiketleyebilirsiniz :)
Bir başka güzelsin bugün;
Ay gibisin, pırıl pırıl gülüşün.
Güzeller bayram günleri süslenir:
Seninse bayramları süsler yüzün.
Sayfa 94 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Ben meraklı bir tipim, her şeyi sorup öğrenmek isterim. Yeni bir şey duymak bende bayram sevinci yaratır.
Sayfa 100 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Neşesi yağmalanmış ne bayramlar geçireceğiz daha..
Sevgili Dost,
Bugün bayram.
Ama parlamıyor gözlerin.
Sayfa 117Kitabı okudu
Ama bütün bir ömür bir bayram hazırlığıyla geçer de o bayram gelmezse...
Hiç unutmam, hasat mevsimi yaklaşıyordu, mahsul bol mu, boldu. Bir gün, bir sam yeli esti, yapraklar sapsarı oldu, meyveler buruştu, dikenler bayram ediyordu.
Uzaktan bile sarabilir insan sevdiğini...
"Seni hiçbir dünya telaşına değişmedim ben. Evlerin ve kalabalığın ağırlığını sana üstün tutmadım. Yoksulluğun acısından hafif bilmedim acını. Nereye gidersem gideyim seni yürüdüm hep. Sevincini bir barış, bir bayram sabahı gibi taşıdım içimde."
