Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
aşk sonuna kadar beklemektr.insan aşka olan inancını yıtırmemeli. Olmuyor dedgmz zamanlarda pes edıp sevdgmz aşkın peşini bırakmamalıyız. Hayattaki en güzel hislerden biridr belkide amaaa bunun karsılıksz olanıda vardr insan her ne olırs olsun sevıyorsa beklemeli , kavusacagı ümidiyle her gün uyanmalı cunku hayatta imkansz denen hıc bır sey yoktur.
Bir oturuşta bitirilebilecek bir kitap. Çok güzel noktalamış:
Bu yüzden, beklemeli en son günü ve dememeli ölümlü kimseye bahtiyar acılar çekmeden hayatın hedefine ulaşmadan önce o kimse.
Finaller biterse kitap da biter. :)
Yazarın ilk kitabını olduğu gibi bu kitabını da çok beğendim. Üslubu yani anlatış tarzı çok hoş. Etkileyici cümlelerden oluşan bir kitaptı. Konu olarak kitabın isminden ne olacağını anlayabiliyoruz ama nasıl olacağı merak konusuydu. Yazarımız güzel bir kurgu yapmış, zaten bence başka türlü de olmaması gerekirdi. Hem üzüldüm hem sevindim. Çok etkilendiğim yerler vardı. Nazlı'nın kalbi sabırla bekledi Mehmet'i. Allah isterse olmayacak şey yok. İnsan beklemeli mi sevdiğini sabırla..?
Selam! İngilizce inceleme de bugün öğleden sonra Instagram bloğumda olacak.
Koleksiyoncu. Sen neydin öyle? Gerçekten kitabı tanımlayacak cümle bulamıyorum. Bunun hem pozitif hem negatif iki sebebi var. Negatif sebep, kitapta sırayla bir bölüm tanrısal bakış açısından, bir bölüm eski mahkum, yıllanmış polis memuru ve şimdi de gizli bir dedektif
GOG, Garip Olaylar Güncesi adeta. Kitap, Gog isimli kahramanın ki kendisi delidir, limitsiz parası ve merakı sayesinde dünya tarihine etki etmiş birçok yazar, filozof, bilim adamı vs ile görüşmelerinden tuttuğu notlardan oluşur. Notlar baştan sona eleştiri içerir. İnsanı eleştirmek için oluşturduğu kurmacalar okuyanı eğlendirirken düşündürüyor.
İçimizdeki Şeytan kitabını nihayet bitirebildim.
Sabahattin Ali'nin okuduğum ikinci kitabı bu kitabı insanın içine yönelik, içindeki arayış,hayatın getirdiği zorluklara karşı toplumsal baskı ile kapana kısılma aradığını bulamama uzaklara gitme isteği en çok da hakikatlerden kaçma...
Karakterler Ömer ve Macide birbirlerini her ne kadar karakter olarak uymasanda sevmiş bu şekilde yaşamaya başlamışlar. Ömer kararsız,para düşkünü,zayıf iradeli yani düşüncelerinin peşinde gitmeyen içten içe hayıflanan olacak kötü şeyler için içindeki şeytanı suçlayan ama gerçeklere yönelip çaba sarf etmeyen biri..
Her şeye rağmen Ömer yanlış yaptığının farkında sadece kendini düzeltemiyor engelleyemiyor
Ömeri sevdim aslında bu kadar hata yapmasına rağmen bildim zor durumlarını yaptıklarını hoş karşılamasam da kitabın sonunda kendini düzeltmek istiyor. Bu yüzden kitap bitince Ömer'e değil Macide'ye kızdım Ömer'i kurtaramadı hatalarından en azından beklemeli ya da peşinden gitmeliydi Macide'nin her şeye rağmen Ömer bıraksa bile kendi evlerinde onu beklemesini isterdim
Bi de keşke Ömer İçinde ki Şeytanı Allahın kelamıyla tanıştırsaydı.Böylece yitip gitmezdi.
Bilmiyorum belki yorum yapmam nasıl olur ama kitaplar bittiğinde keşke böyle olsaydı demeden duramıyorum...
Kitabın kahramanı Cemil lades oynamayı çok seviyor, bu yüzden adı ladesçiye çıkıyor. Yalnız kitap ilerlemeye başladıkça aslında toplumda herkesin herkesle ve kendisiyle lades oynadığı, birbirini kandırmaya çalıştığı görülüyor.
Birden ünlü ve zengin olma, köşeyi dönme sevdasının yanında dürüstlük kavramının altında ezilmeyi çok güzel ifade etmiş yazar. İnsanın kendiyle olan iç hesaplaşması kelimelere çok anlaşılır ve de basitçe dökülmüş.
Ben okurken keyif aldım, bazı arkadaşlarıma sıkıcı gelmiş ama ben aksini düşünüyorum. Kitaplara dair altını çizdiğim cümleler oldu. En sevdiğim alıntıyla bitireyim yorumumu:
"Öyle zengin bir sofradır ki yaşam, acılardan sonra tatlıları beklemeli insan."
629 syf.
9/10 puan verdi
Çukurova yolculuğumuzun 3. durağı #incememed3
İlk 2 kitapta olduğu gibi sayfaları yine heyecanla çevirdim, yine okumadım yaşadım adeta.
Memedim artık yorgun, hasta, yaralı ve sevdalı.. Bu sebeple başta olaylar durgun olsa da karakterlerin zenginliği bu açığı kapattı. Yaşar Kemal karakterlere hayat verirken, hiçbir ayrıntıyı atlamamış, karakterler tavırlarıyla, tepkileriyle, fiziki ozellikleriyle muhteşem bir zekanın örneği. Hele o Hürü ana.
Yaşar Kemal'e hayranlığım bu kitap ile bir kere daha artti.
"Aldırma, üzülme, insan olanın başına akla gelmedik iyilik de gelir, kötülük de… İnsan olanın başına her türlü alçaklık da gelir, yiğitlik de. İnsan, insandan her şeyi beklemeli."
"Devir döndü Battal Ağam, insan azgınlaştı. İnsan insanlıktan çıkıştı. Bundan sonra biz iflah olur muyuz ola? Bundan sonra herkes kendini düşünüyor. Eskiden bir tek insanın tırnağına taş değse, bir oymağın, bir aşiretin, bütün şu dünyadaki insanların yüreğine değmiş gibi olur, herkesin yüreği sızlardı. Şimdi ya, şimdi herkes birbirisinin ölüsüne basıp geçiyor, basıp geçiyor, basıp geçiyor."
YAŞAR KEMAL | Hayatı, Eserleri, Okuma Sırası videomu izlemek isterseniz tıklayabilirsiniz.
youtu.be/ek4BYSZQsoM
.
Beni en çok sarsan, yer yer psikolojimi alt-üst eden kitaplar listesine zirveden girmiş bir kitap efenim. Körlüğün nedeni bilinmeyen bir şekilde salgın olarak yayıldığı adı bilinmeyen bir ülkede, adlarını bilmediğimiz karakterlerin karantinaya alınmasıyla başlayan bir trajedi.
Gelgelelim bende soru işareti oluşturan noktalar da fazlasıyla mevcut. Mesela kitapta en çok anlamlandıramadığım karakter doktorun karısı oldu. Herkesin körleştiği bir dünyada gözü gören tek kişi kalan kadın, karantina sürecinde bu eziyetlere neden boyun eğdi? Harekete geçmek için bu kadar beklemeli miydi gerçekten? Hele ki asla unutamayacakları bir trajediye zorlanmışken, bunu yaşamadan hallolabilirdi bir şeyler.. Her türlü avantaja sahip olduğun bir konumda bu kadar kaybeden olmak merhamet duygusuyla açıklayacağım bir şey değil benim için. Velhasıl kitabın beni en çok sarsan noktaları bunlardı ama bir çok mesaj barındıran, görmenin ve gözlerimin ne kadar kıymetli olduğunu fazlasıyla hissettiren bir kitap oldu benim için.
Yine kendi payıma, ayetlerde bahsedilen gözleri olup da görmeyen zira kalpleri kör olan zümrenin gözü de kör olunca işin nerelere varabileceğinin senaryosunu izledim adeta. Kalp gözü körleşenlerden olmamak dileğiyle efenim.
Her günümün aynı olduğu sabaha gözlerimi istemesem de açtım. Karşımda bana gerçeğini göremediğim dağları anımsatan,sigara paketi yığını; günaydın dermiş gibi tebessüm etti. Ölüm gülümser mi hiç ? Sizi bilemem ama benim her gün yaptığım klişelerden. Hemen sigarama uzandım.Günde 16 paket sigara içersem, günaydın gülümsemelerine her zamankinden daha
#okudumbitti
#kitaptanıtım
Altın Tarlaları
Marie Bostwick
DHARMA YAYINLARI
Sayfa Sayısı: 320
Başka biri hakkında yazsaydım daha kolay olurdu. O zaman onları değiştirebilirdim; renksiz yerlerini allayıp pullar, sıkıcı yerlerini çıkarır, yıpranmış yaka ve kol manşetleri gibi tersyüz edip olduklarından daha romantik bir hale getirebilirdim. Ama o zaman bunları hatırlamak ne bu kadar acı, ne de bu kadar tatlı olurdu. Sanırım biri olmadan diğeri olmuyor...
Duygu yüklü, sizi sürükleyip götürecek bir roman. Okuyup bitirdiğinizde kendinize şunları sormanız gerekiyor: "Karşılığını bulamadığınız bir aşk için ne kadar beklersiniz? Ya da beklemeli misiniz? Sabır ve emek uzun yıllar boyunca saklanabilir mi?" Okurken kendinizi sorgulayacaksınız.
facebook.com/groups/20736322...
zebramo.com/users/323273809
“Bir şey yap, huzura vesile olsun”(15)
Bir şeyler yapmalı, Mustafa Kutlu’nun dediği türden bir şeyler, huzuru getirecek bir şeyler.
Mesela açmalı kitabın kapağını, Seyfettin’i sevmeli. Baharı insanlar getirir. Seyfettin baharın müjdecisidir. İyi adamdır. Onu sevmeli. Sade onu mu? Yolda geçen adamı sevmeli, parkta oynayan çocuğu
Kaç sayfa olduğu, yazanın nerede nasıl yazdığı, ana fikrin ne olduğu, kaç dize kaç mısra kaç şiirden oluştuğu hakkında bilgi içermez. Hissimdir bu kitaba dair yazılan şey;
...
Bu kitap, el değmemiş güzellik, hakkında dilemma yaşadım; onu bağrıma basıp gizillere saklamak veya dizelerini şiir şiir bağırmak. O kadar çok sevdim ki bu kitabı...
Sessiz bir sevgiyi, ince bir sızıyı, bir kadının nasırlı ellerini, mor entarisinin çiçeklerini...
Fazla beklemeli siparişlerin heyecanına kalbiniz dayanıyorsa mutlaka okuyun, ama çok kimseye de söylemeyin yine de, herkes bilmesin.
Şehrin duvarlarına yazılan şiirlerden olmasın...
Sokağa düşürmeyin...
Hatta tüm sevdiklerinizin de değil nazende sevdiğinizin avuçlarına bırakılası şiirler bunlar...
Farkındayım; ne anladım ne de anlatabildim bu kitabı.
Zaten şiir denilen yara da böyle bir yerde keşfedildi herhalde.
Sözün sonunu Sâye'ye ayırayım;
"sâye/m
ben seninle ihyâ olurum da
sen benimle ifnâ olma."
Aslında sex içerikli hiç bir kitabı okumak için almayı düşüneceğim aklıma gelmezdi. Seçmiş olduğum her bir seçenek beni ölüm ile sonlandırdı. Seçenek değiştirmem gerektiği anlar da ise prezervatif önerildi.
Böyle hayatların olması şaşırtıcı tabi ki...
Tekrar okumayı düşünmediğim kitaplar arasında beklemeli...
