Yüzümdeki,yüreğimdeki,beynimdeki derinlikler çoğaltacak beni.Şu çizgi bir Sevda,şu çizgi bir ayrılık çizgisi belki.Bir gün başka çiçekler de ekmeli yüzüme. Belki de yaşlanmak,daha güzel olacak.Yüzlerdeki romanlara bayılırım.Hayatı dolu dolu yaşamış bir yüzün vitrininde ne çok roman var.Hem, gözlerimin altındaki yorgun mor menekşeleri de seviyorum ben.
Sayfa 236Kitabı okuyor
Onu, kimseyi sevmediğim gibi seviyordum ve belki de sunumu getirecek şey buydu.
Sayfa 437Kitabı okudu
bekleyiş beklenen şey için biriktirme vazifesi görür, onu katılaştırıp taşlaştırır ve derken yıllarımızı bir işaret gelsin diye beklemekle heba ettiğimizi kabullenmeye yanaşmayız, nihayet o işaret geldiğindeyse artık bizi ayartmayan ya da güvensizlik duyduğumuz, gecikmiş çağrısına karşılık vermekte sonsuz bir atalet hissederiz, belki de harekete geçmek işimize gelmediğinden.
bir ömür ağrıma gitse de dünyadan oluşmuş harfler
yarım dalgın ve kusurla geldim ben buraya
günde beş defa hiçbir şey yapmamaktansa
kalıp sana baktım
kalıp sana bakmak oldu dünya
baharatları tek tek
zamanın bizi nasıl terlettiğini tane tane
dünyaya inanmış bir yüzü üzgün üzgün anlattım sana
dedim belki de bir yere üzgün üzgün bakmaktır dünya
""... iki yol arkadaşı şimdi onlar.
Belki tanışmayacaklar bile..."
Murathan Mungan
Hayatı yorumlamak değil yaptığımız
Sürekli bir hüzün yağmurunda ıslanmak belki
Sayfa 92Kitabı okudu
İnsan hayatla mücadele ederken dünyanın merkezinde sadece kendisi var, diğerleri sadece figüran sanıyor. Ama etrafındaki insanlara kulak verdiğin zaman, birçok insanın belki senin kadar, belki senden de fazla çal kantılı bir hayat sürdüğünü fark edip şaşırıyorsun.
Senin canın hepimizinkinden fazla yanıyordur belki ama hala omuzların dik. Bunu nasıl başarıyorsun? Düşersem kaybederdim. Güçlü müydüm, bilinmezdi ama güçlü gözükmek zorundaydım. Yaşamamın başka bir yolu yoktu.
Sayfa 123Kitabı okudu
gözlerim dalıyor, sen orda gibisin,
her zaman ki yerinde bana bakarken,
boş bırakıyorum hep sandalyeni,
çayın tek şekerli,
yanında atıştırmalıkların,
biliyor musun? beklemekte güzel,
sevince,hissedince,isteyince,arzulayınca...
gözlerim istemsizce gülüyor,hatırlarken,
elimden tutup çekişini,
gel benimle deyişini,öpüşünü,
bi hayal benimkisi,
bi bekleyiş sadece,
bi insan varken bu kadar sevgi dolu olup,
giderken nasıl bu kadar sevgisiz,duygusuz olabilir ki,
gelme sevgilim,çayın soğudu
yanımda, yöremde yer kalmadı,
beklerken,umut ederken,
onlarda yoruldu...
gelmemeni anlayabiliyorum ama
sevgisiz olamanı, unutmanı kabul edemiyorum
belki de...
Bugün keni kendime diyorum ki, eğer dünyadaki bütün insanlar, o gün bizim köyde olduğu gibi hep iyi şeyler düşünseydiler, çocuklarını, kardeşlerini, babalarını, eşlerini, bizim kadar çok sevseydiler, belki savaş hiç başlamazdı.
Sayfa 95Kitabı okudu
