“Cömert Kasap”
Karakalpakistan’ın Hocaylı bölgesindeki Mızdehan tarihî mezarlığında, “Cömert Kasap” diye bilinen, halkın ulu bir kişi olduğuna inandığı bir makberi ziyaret ettik. Anlatıma göre, cömert kasap hayatta iken ihtiyaçlı herkese et verir ve parası olmayanlara da "Ben öldükten sonra mezarımın üzerine bir avuç toprak dökün” dermiş. Şimdi bu kabir büyücek bir tümsek durumundadır. Bu tümseğin sırtına çıkan çocuksuz anne adayları buradan aşağıya doğru çocukları olacağı inancıyla yuvarlanmaktadırlar.
Sayfa 45 - 1999 Atatürk Kültür Merkezi BaşkanlığıKitabı okudu
Bir avuç toprak, biraz da suyum ben,
Neyimle övüneyim, işte buyum ben.
Yunus Emre
Yüz binlerce insan avuç içi kadar bir yere toplanıp üst üste yaşadıkları toprak parçasını çirkinleştirmek için var güçleriyle çalışmış olsalar; üzerlerinde hiçbir şey yetişmesin diye her yanına taş dikmiş, filizlenen her otu kökünden koparmış, havayı taş kömürü, petrol yakarak ellerinden geldiğince kirletmiş, çevredeki tüm ağaçları kesmiş, tüm hayvanları, kuşları uzaklaştırmış olsalar bile gene de ilkbahar ilkbahardı.
İnsanlar kitleler halinde Devlet'e böyle hizmet ediyor; insan değil, makine olarak, bedenleriyle. Bu insanlar ordu, milis, gardiyan, polis ya da kanun adamına yardım eden sıradan insanlar oluyorlar. Çoğu durumda ne akıllarını ne de sağduyularını kullanabiliyorlar; kendilerini; tahta, taş, toprak seviyesine indiriyorlar. Belki de pekâlâ aynı amaca hizmet edebilecek olan tahta adamlar üretilebilir. Böyleleri, çöp adamdan ya da bir avuç pislikten daha değerli değildir.
Sayfa 12Kitabı okudu
(Enfal, 17) Açıklama:
Resulullah (sas) dokuzuncu ayette geçtiği üzere duasından sonra Hz.Cebrail'in söylemesi ile bir avuç kumlu toprak aldı: "Şaheti'l-vücuh" (yüzleriniz kara olsun) diyerek müşriklere doğru fırlattı. Müşriklerden hiç kimse kalmadı ki o toprak ve kum, onların gözlerine, burun deliklerine ve ağızlarına gitmiş olmasın. Hepsi perişan oldu ve arkalarını dönüp kaçtılar.
Server Yayınları
..... taş ağırdır çünkü, toprak ağırdır ama ufalanır, insan toprağı avuçlayıp cebine koyar, cebine koyduğu bir avuç toprağa gömülür.
İnsan çok ölümlüdür.
Toprak çok topraktır.
Sayfa 107 - Ketebe yayınlarıKitabı okudu
Bir avuç toprak aldı eline:
---Severim toprağı. Bu sessiz, mütevazı, sakin deli şeyi, dedi. Hayat bundandır işte. Biz canlımıyız bunun yanında? Onun için bundan yapıldık derler.
Sayfa 76Kitabı okudu
Fırtınadır
savurur yaprakları kımıldamaz taş
acıdır
vurup götürür kimini kimine kor
yavaş yavaş
ne içerdekiler yiğit
ne de dışardakiler korkak
bir avuç buğdaydık şunun şurasında bacanak
yel götürdü kimimizi kimimizi börtü böcek
un olduk kimimiz değirmenlerde kimimiz fırınlarda ekmek savrulduk tohum diye aç yazılara yedi toprak
Sayfa 13 - Bilgi yayınevi , 5. BasımKitabı okudu
Sadece bir avuç toprak kalır sana; güneşte kavrulmuş, yağmurda ıslanmış yahut kırağı düşmüş bir avuç topraktır bu insana duyduğum tüm sevgi.
Sadî-i Şirazî diyor ki:
Bir gün hamamda bir avuç kil toprak verdiler. O kil toprak o kadar güzel kokuyordu ki!
"-Sen bu kadar güzel kokmazdın, bu koku da nereden?" dedim, kil toprağa...
Bana dedi ki:
-"Gülle biraz arkadaşlık yaptım,bu güzel koku ondandır..."
“O yüzden derler ki; kim olduğun kadar kiminle arkadaş olman önemli..”
