İstanbul'da yaşıyorum ama işlerim sebebiyle yılın altı ayını Antalya'da geçiriyorum.
Anne babamın da gerçek memleketi de burası aslında..
İstanbul'da Heybeliada'yı bilen bilir..
Orada adanın arkalarına doğru kendime küçük bir koy bulmuştum..
Tabii ki oraya ulaşım zor olduğu için hiç kimse yürüyerek gelemiyordu..
Ama ben
Kanlı ay
Kanlı ay karanlığa hapsolmuş bu gece.
Boynu bükük, soluk ve de...
Bir dik dur yarım da tebessüm kondur çehrene.
Bak bana koca şehir nasıl da sığmış içime...
Karanlıkta deniz var mesela.
Karanlık gelecekte kim bilir neler var?
Sen estikçe dağıt efkarı geceden.
Bense fısıldarım, duyumsa sözümü birkaç heceden...
Fırtına çıkar gibi oluyor, kah uzak kah yakın köpek sesleri...
Üç beş araba geçince yalnızlık bile diner gibi...
Bir bardak daha içelim, dur gitme.
Çayım da tavşan kanı, dur gitme.
Utanacak neyin vardı, ayyüzlü dur nereye?..
Bir nefes çekimi
deniz kokusu,
İki bardak çay karşılıklı..
İki çift laf..
İnsanların değil,
Hayatın dedikodusu..
İçinde aşk olan
Bir türkü, bir dua,
Bir şiir, belki bir roman
Ya da
Masum çocukların
Oyun gülüşleri..
Ve sen varsın ya Cancağızım
Ben buna "yaşamak" derim...
N. Ünver
Bu çiçek bu bahçe bu mavi deniz
Alabildiğince uzun ve geniş gökyüzü
Çıkarken Yusuf bey kapıdan tam 30 yılın ağrısıyla çıkıyordu Artık uğramayacaktı evine .eşini kaybedeli 30 yıl olmuştu.Dahası hiç evlenmemişti
Uyanır sabah erkenden çayını demler masaya iliştirdiği üçbeş papatya birde tam karşısına bir bardak koyar (hiç dolmayan bardak)ve çayını yudumlardı
Leyla hanım öyle derinden sevilmiştiki ve öyle güzel sevmiştiki
Yıllar sonra tek kızları olan Ayten
Şöyle bahsedecekti onlardan
Babam annemi sarmaşık gülleri gibi sarar annemde ona öyle bir gülümserdik sanki yeniden doğuyordu gülmeler 🌸
Papatyalar yaşar efendim Yare2 den
. . .
SÖZLERİN BÜYÜKLERİ, BÜYÜKLERİN SÖZLERİ
*******
(Allah dostlarının sözleri ve güzel halleri, birer manevî askerdir. Allah onlarla zayıf kalpleri kuvvetlendirir, maneviyatı bozuk olanları düzeltir. Mümin, onlarla destek
SEVGİLİ GÜNLÜK :))
7 NİSAN 2019 PAZAR
Hiçbir kuvvetin beni o saatte uyandıramayacağı bir saatte uyandım bugün.
Sabah saat altı, güneş denizin üzerinde ufak ufak kızıl ışıklarını uzatmış.
Heyecanlıyım. Günler öncesinden başlamıştı heyecanım zaten ama sona yaklaştık ya arttıkça arttı bu.
Ne için mi bu heyecanım, olup olanı Giresun'a gideceğim. Şuradan şurası!
Şafak Türküsü
1
beni burada arama anne
kapıda adımı sorma
saçlarına yıldız düşmüş
koparma anne
ağlama
kaç zamandır yüzüm tıraşlı
gözlerim şafak bekledim
Biblo
BİBLO
“Biraz da kil alabilirmiyim?”
-"tabi ki, ne kadar lazım?..”
“Yani.. , - bilmiyorum ilk defa yapacağım"...
O an sanırım Bilgin’in neler düşündüğünü anlamışsınızdır. Ya bu adamı burada boğmak istemiştir ya da terslemek fakat o aksini yapmış daha nelerin olacağını da şimdiden sezmiş sükûnet ile alışverişine bir heyecan ile
Çekilecek bir köşemiz olacak. Yatağımız olacak. Yorganı gözlerimize çekeceğiz. Belki bir deniz kenarı, bir ağaç altı, bir rüzgâr, bir sessiz kahve, bir bardak çay, bir simit, bir dilim kaşarpeyniri, bir yarım kilo şarap bulursak dost olarak bu en iyisi. Ama insan? Yok kardeşim, yok, insan bulamayacağız.
Su ne güne duruyor. :)
.. alkollü içkilerden hepten uzak durmalarını ne denli salık versem gene azdır. Su ne güne duruyor. Su almak için bol bol çeşmesi bulunan yerleri yeğ tutarım ; bir bardak içki beni canımdan bezdirir.
Daha çocukken, şarap içmenin de tütün gibi önceleri gençlerin bir gösteriş merakı, sonraları da kötü bir alışkanlık olduğuna inanırdım.
İşin şaşılacak yanı, az içkinin, bir de sert değilse, alabildiğine keyfimi kaçırmasına karşılık, çok içmeye karşı bir deniz kurdu gibi dayanıklı oluşumdur. Daha çocukken göstermişimdir bu konuda yürekliliğimi.
Bol bir yemek az yemekten daha kolay sindirilir. İyi bir sindirimin ilk koşulu, midenin bütünüyle çalışmasıdır. Midesinin büyüklüğünü bilmeli insan.
Sayfa 33Kitabı okudu
