Pişmanım
Daha önce Ahmet Ümit onkumadığım için çok ama çok pişmanım. bir anda okuyacak kitap bulamadığım zaman bir ileti paylaşmışyım ve o zaman 
KitaplarlaHuzurum adındaki mükemmel insan Ahmet Ümit önerdi . O zaman bana başka bir kitap önermişti. 
Elveda Güzel Vatanım onuda okumayı düşünüyorum elime bu kitap geçmişti benim. Kendisine çok teşekkür ediyorum . sayesinde aldığım bu kitaptan bu kadar memnun olacağımı tahmin etmezdim. Yazarın diğer kitaplarını da okuyacağım.
Gelelim kitabın konusuna çok detaylı yazmıycam konuyu .Berlin cinayet bürosu çok trajik bir vaka ile karşı karşıya katilimiz nedeni bilinmeyen bir şekilde mitolojik argümanlar ve metoforlar kullanarak bunları yaparken de kusursuz bir planlama yaparak komserimiz Yıldız Karasu yu zor bir soruşturmanın içine atar. Herkes katil olabilir.
Kitapta çok beğendiğm şeylerden biri katilin argümanlarını ve metaforlarını anlatan bölümler hem hikayenin çıkış noktasını hem de hikaye ile bağlantı kurmamızı kolaylaştırıyor. Bilgilendirici de olması cabası tabii. Hiçbir polisiye kitabında mitoloji ile bağlaşacak bir cinayet senaryosu gelmezdi aklıma cidden cok yaratıcı bir fikir. katili Komiser Yıldız ile bulmaya çalışıyorsunuz ister istemez. bir diğer detayda Naziler ile igili bölümler aslında hem dönem Almanyasının hala nazi sempatizanları ile hem de azınlık kısımdaki durumları da göz önüne seriyor.
Final kısmından yani katili bulmaktan bahsedecek olursak çok iyi bir ters köşe yaşadım asla ama asla katil beklediğim kişi çıkmadı. İnanılmaz bir zevkle okuduğum bir kitap oldu .Kaldı ki ne kadar iyi olduğunu severek yazdığım bu satırlardan anlayabilirsiniz. Yazdığım en uzun inceleme oldu.
“Bulutların kararttığı göğe baktım, hayatın niye bu kadar karışık, niye bu kadar anlaşılmaz olduğunu düşündüm.”
Kitabı okurken de yukarıda belirttiğim alıntı gibi karışık duygular içerisindeydim. Ne düşünmeliyim Cemile için ya da sessiz, kimsesiz Danyar ve tabii bir de “kiçine bala” yani Cemile'nin kaynı olan karakter için. Bu üçlüyü hikâye boyu kiçine baladan okuyoruz.
Daha önce Aymatov'dan iki kitap okudum ve sevmiştim net duygumu ifade edebiliyordum kitaplara karşı.
Okuduğum iki kitabı Selvi Boylu Al Yazmalım ile Toprak Ana idi. Ancak Cemile kitabında aşırı arafta kaldım. Çok iyi ya da kötü diyemiyorum okuyan arkadaşlarım var ise görüşlerinizi merak ediyorum mutlaka yoruma bekliyorum. Benim gibi Cemile kitabında arada kalan oldu mu ya da benim gözümden kaçan başka bir bakış açısı yakaladınız mı yazın lütfen. 
Cemile 
Cengiz Aytmatov
“Aşk, yalnızca görünüşe, güzelliğe, gençliğe yönelirse ömrü çok kısa olur. Aşkın ruhu imanla, ahlâkla ve ebedî beraberlikle beslenirse uzun ömürlü olur ve insana cennet mutluluğu yaşatır.”
Arka kapaktaki bu cümle kitabı özetler nitelikteydi. Buraya da yazmak istedim: "Kitap “aşk” diye yanlış ilişki içinde olan ve çok zaman da bu uğurda kişilik değerlerini yitiren bazı insanlara örnek olması dileğiyle hazırlanmıştır."
Kitapta bulunan birbirinden bağımsız ve ibretlik tam on dört hikâye var, her hikâye insanın içini sızlatan ve sarsan nitelikte. Aşkı doğru anlamak ve doğru olana yönelmek adına harika bir eserdi. 
Halit Ertuğrul 
Aşk Böyle Yaşanır
