_Anlamak, sevmenin başlangıcıdır.
_Üzülme, kızma, sadece anla. İnsanlara kahkahalarla gülmek ya da nefret duymak yerine onları anlamak için çaba sarf ettim.
_Tutkulardan kurtulup özgürleşmek için, eylemlerimizin gerçek nedenlerini anlamalıyız. Anlamak, onları dönüştürür.
_Aklın kılavuzluğunda yaşayan insan başkasının kendisine olan nefretine,
Türk Edebiyatının Gamlı, Lirik ve Nostaljik Prensesi: 
Tezer Özlü
(10 Eylül 1942 – 18 Şubat 1986, Yaş: 43)
Tezer Özlü’nün aile hayatını, çocukluğunu, yaptığı üç evliliği, intihara olan eğilimini, manik-depresif tanısı ve hangi yabancı yazarlardan ilham aldığını, neden sürekli intihara öykündüğü bilinmeden yapılan bir ‘’Tezer Özlü Okuması’’, tam olarak
çocukken güneşin tadını bilmedik büyüdük kadının adını bilmedik bizi anlayacak kadın bilmedik Sevgisiz bir hayat çöl gelir bize
Bize öğretilen her sözü kandık yasaktır dendi inandık hep girilmez levhasına aldandık bu tutulan yanlış yol gelir bize
Benim cefalı Yarim kafamdır divan'da düşünmek bütün safhamdır mülkiyet benim için büyük evhamdır senin olanları nideyim gayrı
Dostun vefalısı bütün isteğim Kız peşinde olan dostu Nideyim her an yaşamalıyım kendi gerçeğim kendi içimdeki indeyim gayrı
Dostlar dedi bu can bizde bizden değildir düşman kırdı Oysa buzdan değildir gene de Herhalde bizden değildir çare yok dünyadan gideyim gayrı
Bana ilham getirdin (hem de yaktın bitirdin )Ey!elesius dağlarından esen rüzgar Kıssamız burada biter
Bu kadar...
Bir insanın içinde duygular yalnızlık ve güçlü olma çabası inanç ve inançsızlık arasındaki muhakeme( kendini yargılama)süreci bu kadar mı güzel anlatılır...
#oğuzatay #tutunamayanlar... #dram
Sayfa 134 - iletişim yayınlarıKitabı okuyor
𝐌𝐔̈𝐙𝐈̇𝐊 𝐃𝐈̇𝐍𝐋𝐄𝐑 𝐆𝐈̇𝐁𝐈̇ 𝐎𝐊𝐔𝐍𝐀𝐍 𝐊𝐈̇𝐓𝐀𝐏: 
İmkansızın Şarkısı
Kapalı bir havada sürekli yağmur yağarken arka fonda bir müzik kutusu gibi hiç durmaksızın size şarkılar çalan bir kitap okudunuz mu?
Romanın ilk satırlarından sonuna kadar arka fonda sürekli yağan yağmur ve müzik sesi eşliğinde bu kitabı okuyor olacaksınız.
Kitabın Orijinal Adı: ‘’Norwegian Wood’’
Yalnızlığı nasıl tanımlarsın deseler: yalnızlık, virgüller gibi hareket eden insanların olduğu bir toplumda nokta gibi davranıp hareketsizleşerek nefes almaktır. İnsanın nefesini tutup ânı durdurarak düşünce nöbeti beklemek için iç dünyasına çekilişidir. Ama bir noktada şuna da inanmıyor değilim: Yalnızlık üzerine yüzlerce kitap yazılıp içerisinde
