Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
‘Kürk Mantolu Madonna; Maria Puder’, ‘Üst Kattaki Terörist’in Alt Kattaki Komşusu; Nurettin ‘, ‘Yüzüncü Ad’ın Dul Kadını; Marta’, ‘Baltası Kadar Masum Katil; Raskolnikov’, ‘İsimle Ateş Arasında; Nihade’, ‘ 5 yaşında kocaman bir çocuk; Alper Kamu’, ‘Afili Filinta; Nuh Tufan’, ve dahası...
Ben kimseyi Ömer kadar sevmedim.
Öyle roman
-Bu kitabı enfes bir zevkle okumamı itiraf edebilirim.Ve bu kitap bana bazı şeyleri hatırlattı ama onları izah etmeyeceğim.Çünkü,bu bana özel şahsi hatırlatmalar olsa gerek :)
Atay’ın, hikâyelerinde kurguladığı kahramanlar aracılığıyla toplumdan kendini soyutlayan, yalnızlaşan ve bunun neticesinde içselleşen problemli insanları anlattığını
Kitabı okuduktan sonra tam anlamıyla eski/yeni çatışmasını anladım. Yazar, ' medeniyetleşme ' kisvesi altında, eskinin kötü yanlarını terkedip yeniye kavuşalım derken, yeniyle beraber gelen toplumsal yozlaşmayı, insanın toplumuna ve kendine yabancılaşmasını, ne eskiye ne yeniye ayak uyduramayıp iki zıt çatışmanın altında ezilen neredeyse toplumun her kesiminden birey için geçerli olabilecek sıkıntıları; " Saat, Zaman ve Saatçi " metaforlarıyla net bir şekilde izah etmiştir.
Daha önceleri saatlerin mekanik aksanları beni cezbeder, bu hazdan kaynaklı bende ki albenisi yüksek nesnel bir maddeydi.
Ancak kitabın hayatıma girmesiyle birlikte, saat benim için nesnel bir maddeden fersah fersah ötede soyut anlamlar içermeye başladı.
Burada takdir görmesi gereken; yazar gündelik hayatta çok sıklıkla kullandığımız saati bir tuval niteliğinde kullanmasıdır, eserinde en göze batan boyalar toplum, devlet anlayışı, birey, kuşak çatışması olarak adlandırılabilir.
Ders niteliğinde bir başyapıt.
"Kafka ile yaşamak acınacak güncelliğimizin en büyük umudu."
-Tezer Özlü
Dönüşümde de tam olarak bundan bahsediliyor işte.Toplumun dayatmaları üzerinden geleneksel bir toplum doğuyor herkes birbirinin kopyası, herkes birbirinin katili.Herkes hapsolmuş bazı kalıpların içine.Cesaretimiz ve özgürlügümüz başkasının yeter dediği yere
"Her şey doğru, hiçbir şey doğru değil."
Kitabın ilk sayfasından son sayfasına kadar öyle sürüklendim ki. Bir dakika durup kendimi düşündüm sonra bir daha durup çevremdekileri düşündüm.Meursault ile uyuştuğumuz noktalarda onun yanında olup hayatın bütün olağanlığı ile denizin uzaktan gelen sesine karşı bir kahve içelim istedim.Dediği
Kitap hakkında yüzden fazla yorum var. Bu yorumlarda gayet güzel bakış açıları ve tespitler var. Benim ilave etmek istediğim bu masalsı kitabın liselerde ilgili bir dersin müfredatına konarak işlenmesinin çok iyi olacağıdır. Bir öğretmen olsam bunu okutur, sonra bölüm bölüm öğrencilerimle üzerinden geçer ve oradan insan fıtratının, toplum yapısının derinliklerine inerdik. Böylece sorgulamayı öğrenebilen ve becerebilen, taassuptan ve tarafgirlikten kurtulabilen, güç sarhoşluğuna kapılmayan, birbirlerini anlayabilen daha fazla birey yetiştirebilmek daha mümkün olabilirdi.
"Toplumun/genelin refah ve mutluluğunun, bireyin/tekin de refah ve mutluluğu anlamına geleceği biçimindeki aydınlanmacı idealin çökmesine; bu ideali cisimleştirme iddiasındaki modern devletin belli bir sınıfın tahakküm aracına dönüşmüş olmasına ve aydınlanma aklının, yerini 'tutulmuş' bir akla bırakmasına bir estetik tepki, buna denk bir ruh halidir modernizm. Modern devlet, toplum ve birey adına, şiddeti hukuk üzerinden tekelleştirmiş, bölüşümü düzenleyen devlettir de. Bu tekelleştirme, bireye, işlevi ve anlamı devlette saklı bir tahakküm olarak yansır." *
*Ceza Sömürgesi'nin bordo~siyah yayınevindeki basımının önsözünden alıntıdır.
Kafka modern devleti sorgulayan, eleştiren muhteşem bir yazardır. Yasa gerçekten insan için mi vardır yoksa devletin, meşru şiddet tekelini elinde tutarak, toplum üzerinde tahakküm kurabilmesini sağlayan bir aygıt mıdır? Yasanın önünde olmak demek ne demektir?
Genelde herkesin, özelde hukukçu adaylarının okuması gereken bir kitap.
1932 yılında yazılmış bir distopya ile karşı karşıyayız. Aldoux Huxley, dönemin entellektüel bir İngiliz yazarı. İki dünya savaşı arasındaki dönem ve özellikle 1929 ekonomik buhranı, dönemin entellektüellerinde büyük olasılıkla geleceğe dair büyük bir karamsarlık yaratmıştı. Cesur Yeni Dünya, hem bu karamsarlığı hem de bu karamsarlığa dair çözüm beklentilerini içeren bir eser olarak ortaya çıkmış gibi görünüyor.
Aldous Huxley, Henry Ford'un geliştirdiği Fordist üretim sisteminin toplumsal düzene de yansıyacağı bir gelecek hayal etmiş ve son derece tutarlı, detaylandırılmış bir distopya örmüş. Kitaptaki gelecekte, insanların, annelerinin karnında değil, suni rahimlerde ve yapay kanlarla dünyaya geldiği bir gelecekle karşılaşıyoruz. İnsanlar rahimlerindeki gelişim süreçlerinden, çocukluk dönemlerine kadar şartlanma tekniklerine maruz kalıyorlar. Tüm bu sürecin sonunda da toplumsal bir kast yapısı oluşuyor; Alfalar, Betalar, Gamalar, Deltalar ve Epsilonlardan. Bu kast yönetici sınıftan sıradan emekçilere uzanıyor.
İstiktar ve mutluluk ilkeleri üzerine kurulan bu toplum, aile, ebeveyn, ahlak, birey vb kavramlardan da muaf bir toplum.
1930'lu yıllarda bu distopyayı kurmak, gerçekten yaratıcı bir zekanın ürünü olabilir. Kitabın önsözünü yazan bir diğer distopya yazarı Margaret Atwood'ta yazarın hakkını fazlası ile veriyor.
Bir kitapsever olarak kitaba dair tek hayal kırıklığım, bu kitabı bu kadar geç keşfetmemdir. Üzerimdeki etkisini uzun süre sürdürecek olan bu kitabı tüm kitapseverlere öneriyorum.
Bir Stephen King efsanesi!
Amerika'da bir biyolojik silah üretimi tesisinde gerçekleşen küçük bir kaza ve güvenlik zaafiyeti sebebiyle %99 bulaşıcı ve % 99 da öldürücü bir grip mikrobu tesisden yayılır. Kısa bir sürede tüm Amerika'yı etkisine alarak toplu bir ölüm gerçekleşir. Hİkaye buraya kadar çok klişe aslında... Ama bu kitap tam da bu
Dedemden aldığım enfes bir ciltli 1968 baskısından okudum kitabı.
Drina Köprüsü kitabın baş kahramanı, Drina Köprüsü canlı.. Yapıldığı andan itibaren şahit olduğu onlarca hikaye eskimiş o eskimemiş. İnsanlar unutulmuş o unutulmamış. Nehrin suyu akmış o baki kalmış.
Genel anlamda cümlelerdeki zarafeti yeni fark etmeye başladığımdan mı yoksa bu kitapta gerçekten kendini fark ettiren cümleler olduğundan mı bilmiyorum ama alıntı niteliği taşımamasına rağmen "söylenmek istenen ancak böyle söylenirdi" dedirten çok hoş tatlar bırakan cümleler vardı.
Toplum tek bir birey tek bir vücut gibi anlatılmış, sosyolojik bakış açısı da görülmeye değer.
Okuyacaklara verebileceğim yegane tavsiye:
Daha önce görmemişseniz merak edeceksiniz ama köprünün resmine bakmak için acele etmeyin, en az bir 100 sayfa kitabın zihninizde çizdiği tablonun keyfini çıkarın.
Okumaya başlamadan önce kesin sıkıcı bir kitaptır diye düşündüğüm ama okumaya başladıktan sonra aslında sıkıcı bir kitap değilmiş dediğim bir kitap, Ölmeye Yatmak.. Yazar 1938 ile 1970 arasında geçen dönemi çok objektif bir şekilde anlatmış. O dönemin insanların, kültürünün yapısını bu kitabı okuyan biri çok iyi anlayabilir. Bu kitapta bir kez
Yazar George ORWEEL’ ait bugüne kadar hiçbir kitap okumamıştım yazarın ‘’HAYVAN ÇİTFLİĞİ’’ romanını okuyunca, yazarı çok geç tanıdığımı anladım.Roman 1940 yıllardaki ‘’reel Sosyalizm ve stalin’’ eleştirisi olan yazarın bu romanı, dünya edebiyatı tarihinde çağdaş klasikler literatüründe yerini almıştır.
Bu roman eleştirmenler
Güneş Ülkesi okuduğum ilk ütopya. Okuduğum baskı Say yayıncılığın Ütopya dizisinden 2014 yılında çıkan baskıdır. Öncelikle belirtmek isterim ki; 112 sayfa olan kitabın sadece son 60 altmış sayfasında Campanella'nın Güneş Ülkesi metnini okuyabiliyoruz.
Kitap, Ütopya ya da Başka Bir Dünyanın Olabilirliği Üzerine başlıklı Mustafa Hazım Bayka
Romanın kurgusu Londra'da 26. yüzyılda geçmektedir ve distopik bir atmosfer mevcuttur. Romanda üreme teknolojisi, öjenik ve hipnopedi (uykuda öğretim) sayesinde toplum değiştirilmiştir. Aslında tanımlanan dünya bir ütopya olarak da gözükebilir, fakat ironik bir ütopya; zira insanlık sağlıklı, teknolojik açıdan gelişmiş, savaşlar ve yoksulluk yok edilmiştir; tüm ırkların eşit olduğu ve herkesin mutlak olarak mutlu olduğu bir dünya vardır. Fakat, ironik biçimde, tüm bu gelişmeler birey için çok önemli olan birçok değerin yok edilmesi, kaldırılması ile başarılmıştır; aile, kültürel çeşitlilik, sanat, edebiyat, din ve felsefe artık yoktur. Ayrıca salt zevki önüne gelenle seks yapmada ve uyuşturucu kullanımında bulan toplum hazcı (hedonistik) bir topluma dönüşmüştür.