Şu halde tarihte mevcut olan ve yönetici durumunda bulunan dinler, bilgisizliğin, halkın doğal güçlerden korkusunun ürünüdür. Buna karşılık İbrahimi dinler sevginin, insanın bir hedefe olan ihtiyacının, bir evrensel yönetime olan eğiliminin, gerçek ve mutlak alamı ile bir tekamüle olan yönelişinin belirtisidir ve bu ihtiyaçlara cevap vermektedir.