Gelip geçici bir fani olduğunu asla unutma.
Hayatta her şeyin geçici olduğunu iyiden iyiye düşündüğümüzde, yaptığımız şeyi her seferinde son kez yapmış olabileceğimiz ihtimalini de tanımak zorunda kalırız. Bu kabul, yapıp ettiklerimize aksi halde sahip olmayacakları bir önem ve yoğunluk katar. O noktada hayatımızı uyurgezer gibi harcamak sonlanır.Bazıları geçicilik üzerine düşünmeyi iç karartıcı hatta korkunç buluyor, farkındayım. Buna rağmen ben eminim ki tam manasıyla canlı hissedebilmek, zaman zaman aklımızdan bu tip düşünceler geçirmeyi uğraş edilmekle mümkün ancak.
Sayfa 78 - 4: Olumsuzu canlandırma; En kötü ne olabilir?
Şimdi içinde yaşadığım dünya ötekini öylesine gerçek, öylesine canlı öylesine güzel kılıyor ki, sefil yanlarını bile.
Sayfa 147Kitabı okudu
Biz-ölü doğulanlarıq həm də artıq çoxdan bəri canlı ataların belindən gəlmirik və bu xüsus hamımıza getdikcə daha çox xoş gəlir.Bununla artıq razılaşırıq.Tezliklə hansısa ideyadan törəmək fikrinə də düşəcəyik.
“…Düşünebilen bir canlı, toplumsal bir canlıdır…”
Sayfa 102Kitabı okudu
...sonun yaklaşmakta olduğunu fark etmek bizi şu ana daha canlı sarılmaya teşvik edebilir.
Gözümüz önündə cansız mənzərə
Canlı xəyalları qəsb eyləmişdi...
Sayfa 32 - Qanun nəşriyyatKitabı okudu
Bir canlı ne kadar basitse o kadar az duyarlıdır ve uyarılara karşı daha zayıf karşılık verir.Ne kadar gelişmişse,gerçekliğe karşı daha fazla duyarlıdır ve daha enerjik bir biçimde tepki verir.
Bu zamana kadar tüm uğraşım varlığımı dünyaya göstermekten ibaretti. Ben vardım, buna inanmayan ve bunu kabullenmeyen anne ve babama rağmen ben vardım. Bu dünyada bir yerim, bir ağırlığım, bir gölgem vardı. Ben de nefes alıyordum, ben de su içiyordum, ben de uyuyor ve uyanıyordum, ben de herkes gibi yaşıyordum. Herkes gibi
vardım. Tüm canlı ve cansız varlıklar gibi benim de bir varlığım vardı.
Ben vardım.
Ankara'nın o gri beton yığınları arasında, bir bahar günü filizlenen bir aşktı bizimki. Gençlik heyecanıyla kalplerimiz çarpar, el ele Gençlik Parkı'nda dolaşırdık. Eymir Gölü'nün sakin sularında yansıyan mutluluğumuzu izler, Anıtkabir'in gölgesinde vatan sevgisini paylaşırdık. Ankara'nın meşhur simitleri ve ayranlarıyla
"Ben böyle canlı saç görmedim ömrümde,
Her telinin içinde ayrı bir kalp çarpıyor.
Bütün kara parçaları için
Afrika dahil."
CEMAL SÜREYA
.
Can sıkıntısından hoşlandığımı bilmiyordum çünkü bundan acı çekiyordum. Ancak canlı maddede acı, yaşamın ölçüsü değildir: acı, ölümcül bir yan üründür ve ne kadar keskin olursa olsun, ihmal edilebilir düzeydedir.
.
.
.
Yolculuk
Aylar tepe, yıllar dağ zincirleri
Zirveler aşarsın haberin olmaz.
Dur-durak bilmeden doğuştan beri
Mezara koşarsın haberin olmaz.
Emanete "benim" diye bakarsın
Boş kalınca suya kazık çakarsın
Sırat köpsününde yatar kalkarsın
Ateşe düşersin haberin olmaz.
Salıncak kurarsın mor bulutlara
Körpe tay bağlarsın kör umutlara
Muhkemdir kulluğun canlı putlara
Kıblesiz yaşarsın haberin olmaz.
Yokluğa mı, sonsuza mı yolcusun
Yollar tehlikeli, Allah korusun
Koca kainatta bir damla su'sun
Kaynarsın, taşarsın haberin olmaz.
Sayfa 88
♤Insan 300 bin yıl gibi kısa bir süre içinde bugünkü tepe noktasına ulaştı ve maalesef çok kısa bir zaman içinde kendi türüyle birlikte birçok canlı türünü de yeryüzünden silebilecek bir güce erişmiş durumda. Bu gözlükle bakınca Homo sapiens sapiens'in, yani biz insanoğlunun görece kısa bir zaman içinde kendi kendini yok edecek bir şeyler yapacağına kani olmuş durumdayım.
