“Hasılı, Cavit Bey, meğer ihtiyarlamak elden ayaktan düşmek değil, hükümsüz sayılmakmış. Tedavülden kalkan banknotları bilirsiniz. Artık bir kıymeti yoktur ama bir türlü de çöpe atılamaz. Evin içinde oradan oraya kaldırıp dururuz, oraya buraya sıkıştırıveririz. İhtiyarlık buymuş meğer Cavit Bey. Atamadıkları için bir çekmecenin dibine itivermeye çalışıyorlar. Artık hisleriniz, arzularınız yokmuş sanılıyor.
Sayfa 345