Canın mı yandı?
Yandı ama bunu itiraf etmek istemiyorum. Hayır diye fısi. diyorum.
Buna duyduğuma çok sevindim.
Beni yatırıp üstüme abanıyor. Ağırlığı kendimi müthiş hissetmemi sağlarken yaptığı baskı kendimi güvende
hissettiriyor sanki beni kendine yakın tutup koruyormuş gibi. Dudakları beni yumuşacık öpücüklere boğuyor
önce ağzımdan başlayıp sonra boynuma ulaşan ve en son kulak mememde sonlanan bir Öpücük yağmuru...
Bence yeni bir şey deneyelim aslında bizim için yeni ama geçmişi eski olan bir şey.
Eski mi?
Bildiğimiz kadim misyoner pozisyonu aç bacaklannı bebeğim diyor ve komutuna uymam karşısında
iniltileri başlıyor. Penisinin mor kafası bana doğru basınç yapıyor ama hemen içime girmiyor sağa sola
dönüp ikimizi de daha fazla azdırıyor.
Nefesim kısık kısık çıkıyor. Tam patlama ve yalvarma eşiğine gelmişken bir anda onu içimde hissediyorum.
Acı ve zevkten inleyerek nefessiz kalıyorum.
Sanırım birisi kuralları bozdu diye mırıldanıyor ritmini yakalayıp penisini bir ileri bir geri sokarken. Canım
yanmadı derken galiba bana yalan söyledin.
Şımank bir çocuk gibi nazlanarak Belki yalan söyledim. Belki buna değdi.
Sayfa 113
Kendime soruyorum; Neden sadece bazı insanlar acı çekiyor? Neden sadece bazıları normal insanlar arasından seçilip işkence sehpasına konuluyor? Bazı dinler, Tanrının bizi acı çekerek sınadığını ya da bizim acı çekerek kötülüğün ve inançsızlığın kefaretini ödediğimizi savunur. Böyle bir açıklama dindar insanı tatmin edebilirse de acı çekmenin keyfi ve adaletsiz olduğunu, en çok masumların acı çektiğini fark eden hiç kimse için yeterli değildir. Acı çekmek için geçerli bir gerekçe yoktur. Acı çekmenin değerler hiyerarşisi yoktur.
Yabancı tarihçiler de Çanakkale Savaşları'ndaki Mustafa Kemal'i yazmışlar ve değerlendirmişlerdir. Bir İngiliz tarihçisinin deyişiyle; "Tek bir tümen komutanının üç ayrı seferde kazandığı başarıların sadece bir savaşın gidişi üzerinde değil, bütün bir seferin akıbeti ve hatta bir milletin kaderi üzerinde bu derece derin bir etki bırakması tarihte eşi çok az görülmüş bir olaydır." İngiliz yazar Alan Moorehead da Gelibolu kitabında şunları yazmıştı: "O genç ve dâhi Türk Şefinin (Mustafa Kemal) o esnada orada bulunması, müttefikler bakımından, talihin en acı darbelerinin biridir." Winston Churchill, Çanakkale'deki başarısızlığın başlıca sebebi olarak "kaderin seçtiği kişi" diye nitelendirdiği Mustafa Kemal'in dinamik komutanlığına işaret etmiştir.
Sayfa 75 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Ve çok acı verici..
Hayatta çok acı çekeceksin; bu acılar senin mutluluğunu arttırmaya yarayacak.
Sayfa 380 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
"Sen bilmezsin ama Oğuz Atay demişti, sevmek yarıda kalan bir kitaba devam etmek gibi kolay bir iş değildi. İşte ben o büyük işe kalkıştım. Seni sevmek gibi büyük kocaman bir iş.. yanımdayken gülümsemesine bakıp içinden “Bu şimdi benim mi?” diye çaktırmadan sevinmek, ya da aradan çok zaman geçer bazen bir kaç mevsim, bir kaç insan, bir kaç anı, bir kaç acı.. Her şey biter, hesaplar ödenir, defter kapanır. Sonra olmadık zamanda, olmadık bir yerde saçma sapan bir karşılaşma olur. Sonra... Sonra bir şey olmaz. Çünkü hesap etmediğin bir kalbin vardır, o ne ayların ne yılların geçmesine aldırış etmeden ilk gün gibi taptaze seviyordur.. Omuzdan öpmek diye bir şey vardır. Yüküne ortağım der gibi. Öyle güzel.. Eğer bu aşk değilse ben sana daha önce kimsenin kimseye olmadığı bir şey oldum.."
"İnsan tek ömürde, aynı bedende, birden fazla kişi olarak yaşıyor. Her kayıp, her acı tecrübe, her gün batımı ve gözyaşıyla biraz değişiyor. Her kazanım, tatlı deneyim, gün doğumu ve tebessümle değiştiği gibi. İnsan, tek kişi olarak doğup çok kişi olarak ölüyor."
ne çok acı barındırıyoruz
çığlık çığlığa sessiz kelimeler
yüreklerimizde
ruhumuzu aramaya çıkmışız bir kez
dönüş yok
çok uzun çok zor bir yolculuk
bu yolculuk
sustukça bağırıyor sessiz kelimeler
sensizliğin derinliklerinde
Çok sevilen birinin kaybı her zaman zordur. Üzüntü acı keder öfke pişmanlık… Bu kelimeleri art arda okumak bile kötü hissettirirken onları yaşamak, bu duyguların içinde boğmak düşünme sana neler yapar
Sayfa 47Kitabı okudu
Yavruların gözden kaybolmasından en çok acı duyan bendim. Barut kokan bu topraklarda benim soluk aldığım tek yer onların yanıydı.
17 Eylül 1914'te Mustafa Kemal Sofya'dan Tevfik Rüştü (Aras) Bey'e bir mektup göndermişti. Mustafa Kemal bu mektubunda 1. Dünya Savaşı'nın geleceğini nasıl gördüğünü açıkça ortaya koymuştu:
"Birtakım insanlar vardır ki hakkımdaki fikirleri daima olumsuzdur.
… Benim, her ne şekilde olursa olsun vücudumun ortadan
Sayfa 25 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu
Bütün çocukluğu ve gençliği boyunca belirsiz bir huzursuzluğun sıkıntısını çekmiş, ne istediğini hiç bilememişti. Ruth’a rastlayana kadar ne olduğunu anlayamadan boşu boşuna arayıp durduğu bir şey istemişti hep. Şimdiyse bu huzursuzluğu çok daha keskinleşmiş ve acı vermeye başlamıştı, ama artık ne istediğini açık ve net olarak biliyordu: Güzelliğe, aydın bir bilince ve aşka sahip olmak istiyordu.
Sayfa 78 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
