Yüreğiniz dayanacaksa okuyun! /İnsan üzüntüden nasıl ölmüyor anlamıyorum!
Ah,
Yüreğim zor dayandı satırları okurken...
Adım adım şahit olmak çok zor bu acıya.
Hele bunu bir günlük vasıtasıyla yapmak...
Yaşar Kemal'in 
İnce Memed eserinde çok anlamlı bir cümle geçer: "Demir olsam çürürdüm, toprak oldum dayandım." Anca toprak olmak lazım dayanmak için.
Her şey ne güzel başlamıştı oysa...
Pırıl pırıl hayaller
Biz ne Bora'nın Nazlı sevgilisi,
Ne Ateşin Ateşpare'si,
Ne Yankı'nın Yuva'sı,
Ne Tugayı Sevgili Avukatı,
Ne Yekta'nın Peri Kız'ı
Ne Onur'un Güzeli,
Ne Efe'nin Yeşil Küpeli'si
Ne Kıvanç'ın Solucan'ı
Ne Yiğit'in Nurbakiye'si
Ne Alaz'ın Zehirli Sarmaşık'ı
Ne Kuzey'in Koreli Kız'ı
Ne Sidra'nın Bir Tanesi,
Ne Daren'in Su Baloncuğu,
Ne Pamir'i Siyah Kuğu'su
Ne de Pars'ın Kedi Surat'ı olduk...
♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•♡•
Biz aşka küsen Aydın Demir olduk...
Ya da sevdiği adamdan "Sen tek geceliktin" laflarını duyan Beyza Karabey,
Biz Özgür'ün Pınar'a aşkını kendine sanan Yosun olduk...
Biz sevdiği kişiyi içinde ukte kalan Gökhan Demir olduk,
Bartu'yu kalbinde seven Lâl olduk,
Biz sevdiğini içine gömen Ömer Akdoğan olduk,
Biz sonu olmayan,sonsuz Bestegül ve Oğuz olduk,
Biz Turuncu'sunu her şeye rağmen seven Korel olduk,
Biz hep üzülen olduk...
