İnsan, gülümsemeyi
ve ürün kaldırmasını bilir
çünkü derbeder bir okul çantasından
serin ve sevişli bir ırmağa girilir
Gözlerine aşina olduğum günden beri
Ben artık geceye sesleniyorum
Düşe kalka
Yorgun argın
Derbeder
Yapayalnız
Duruyorum; yanlış anlaşılıyor
Her hücremde bir inkılâb
Her gönlümde bir mâhitab
Evim harâb; ömrüm hârab
Ne ay kaldı ne de mehtâb
Gök bulanık; ufuk silik
Gene de mağrur ve dimdik
Yürüyorum; mezarım oluyorsun ansızın
Sayfa 61
youtube.com/watch?v=GpTtZMt...
Dedim: Gamını çekiyorum…
Dedi: Gamın geçer.
Dedim: Ay ol, doğ bana…
Dedi: Dur bakalım.
Dünya, baştan başa pislikten ibaret. Fakat insanlar derbeder bir halde dünya için ölmekte.
Bilmem ki, ne buldum acıdan başka
Bunca yıl gezindim boş aynalarda
Perdeler çekildi deruni aşka
Zavallı, derbeder, loş aynalarda
Sayfa 42 - TimaşKitabı okudu
İstanbul’un (…) karışık, derbeder bir hayatı vardı.
Sayfa 243 - DERGAHKitabı okudu
İnşirah Suresi
Bir dostumun kitabında naklettiği bir anısı
var. Derbeder bildiği bir arkadaşını ziyarete
gidiyor. Onu biraz toparlanmış görünce ne
olduğunu soruyor ve “Beni İnşirah Suresi
diriltti,” cevabını alıyor. Muazzam diriltici bir sure. Yeise düşmüş, dara düşmüş, hayattan
bezmiş insanı inşiraha davet etmek lazım.
Kemal SayarKitabı okudu
İnanalım Soğuk Mevsimin Başlangıcına
ve bu, benim
yalnız bir kadın
soğuk bir mevsimin başlangıcında
yeryüzünün kirlenmişliğini
ve gökyüzünün yalın, kederli umutsuzluğunu
ve bu beton ellerin güçsüzlüğünü
anlamanın eşiğinde
zaman geçti ve saat dört kez vurdu
dört kez
bugün aralığın yirmi biri
mevsimlerin sırrını biliyorum ben
ve anlıyorum anların dilini
Sayfa 103 - Can yayınları 1.basim 2008Kitabı okudu
