"Hayvanlar çıldırmıştı da, insanlar makul
mü davraniyordu sanki!"
Twitter'da bugün olan bitenleri gördünüz mü ?
Kendisi de cerrahi bir doktor olan hanımefendi, hayvanseverleri de toplayıp, hayvanları ne kadar sevdiğini göstermek için bir köpekle normal bildiğin insanla öpüşür gibi öpüşüyor.
Diğer toplanmış kişilerde bunları alkışlıyorlar..
Sonra ne oluyor biliyor musunuz? Hayvandan geçen hoonor bir hastalıkla bu doktor hanım 82 gün komada kalıyor ve ölüyor...
Yani bakın şimdi ben de bir hayvan severim, yakın paylaşımlarıma da bakabilirsiniz.
Balkonuma gelen bir kumrunun beni ne kadar mutlu ettiğini ya da kedi köpeklerle ilgili sevgi dolu nasıl muhtelif paylaşımlar yaptığımı sizler de biliyorsunuz..
Fakat arkadaşım bu kadar da içinden çıkılmaz şizofrenik bir vaka haline gelip, it tapara dönüşmeye de gerek yok.
Hayvanseverleri tenzih edip, it taparların, şöyle de bir huyu var:
Bunlar normalde doğaya ya da hayvana karşı çok merhametli gözüküyor değil mi?
Ama bir insana karşı aynı hassasiyeti göstermiyorlar. Bir anda nasıl bir şeytan görmüşe dönüşüyorlarsa, aman Allah'ım! o nasıl çemkirmek! O nasıl çemkirmek!
"Allah'ım ben nasıl bir pisliğin içine düştüm" deyip kaçıp kurtulasın gelir, o derece yani.
"Hayvanlar çıldırmıştı da, insanlar makul mü davranıyordu sanki!"
Sayfa 60 - Türkiye İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
SİZE YARDIMCI OLABİLECEK BAZI SOSYAL KURALLAR:
1. Bir kişiyi telefonla iki defadan fazla aramayın.
Çağrınızı yanıtlamazlarsa, ilgilenmeleri gereken önemli bir şeyler olduğunu varsayın.
2. Ödünç aldığınız parayı, diğer kişi size ödünç verdiğini hatırlamadan önce iade edin. Bu sizin dürüstlüğünüzü ve karakterinizi gösterir.
Aynı şey para
neden hep kötüye odaklanır olduk; niye hiç iyiden bahsetmiyoruz?
“Niçin hep acı şeyler yazayım? Dostlar, yufka yürekli dostlar bundan hoşlanmıyorlar. 'Hep kötü, sakat şeyleri mi göreceksin?' diyorlar. 'Hep açlardan, çıplaklardan, dertlilerden mi bahsedeceksin? Geceleri gazete satıp izmarit toplayan serseri çocuklardan; bir karış toprak, bir bakraç su için birbirlerini öldürenlerden; cezaevinde ruhları kemirile kemirile eriyip gidenlerden; doktor bulamayanlardan; hakkını alamayanlardan başka yazacak şeyler, iyi güzel şeyler kalmadı mı? Niçin yazılarındaki bütün insanların benzi soluk, yüreği kederli? Bu memlekette yüzü gülen, bahtiyar insan yok mu?„
Sayfa 59
Şimdi Ben Ne Anlattım?
Dostoyevski: Hayatı , eserlerine dahil:
"Dostoyevski'nin okurla olan ilişkisi ne dostane ne de huzurludur, bilakis, tehlikeli, zalim, şehvetli içgüdülerle dolu bir uyumsuzluktur." diyordu, 
Üç Büyük Usta 'da Zweig.
Benim de Dostoyevski ile olan ilişkim pek huzurlu olmadığından Suç ve Ceza'yı yeniden okuduğum şu günlerde
"BİR ol! Birler en sonunda BİRLİĞİ oluşturur"
"Paul Brant isimli doktor; "Cüzamlı insanlara acıyı armağan etmek isterdim" demiş!
İlk bakışta çok saçma geliyor değil mi? Acı hiç armağan olur mu insana? Olsa olsa ceza olur! Ama olmuyor işte! Çünkü cüzam hastaları acıyı hissedemedikleri için, her tarafları kendileri hiç farkedemeden yara bere içinde kalıyor; o yara bere içinde oluşan enfeksiyonlarda vücudlarını bitiriyor!
Bende bu dünyanın milyonlarca ruhu cüzamlı insanına acıyı armağan etmek isterdim! Belki acıyı hissedebilselerdi yanlış kararlarının, tutumlarının, hıslarının, kinlerinin, nefretlerinin toplumda açtığı büyük yaraları da hissederlerdi ve böyledece koskocaman dünya da devasa bi ceraatlı çıbana dönmez; böyle hazin, böyle garip, böyle paramparça tükenmezdik yavaş yavaş!🖌